Port 20 jest standardowo wykorzystywany przez protokół FTP do transmisji danych. Protokół FTP działa w trybie klient-serwer i składa się z dwóch głównych portów: 21, który służy do nawiązywania połączenia i zarządzania kontrolą, oraz 20, który jest używany do przesyłania danych. W praktyce oznacza to, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, konkretne dane (pliki) są przesyłane przez port 20. W przypadku transferów aktywnych, serwer FTP nawiązuje połączenie zwrotne z klientem na porcie, który ten ostatni udostępnia. Dobrą praktyką w administracji siecią jest znajomość tych portów, aby móc odpowiednio konfigurować zapory sieciowe i monitorować ruch. Warto również pamiętać, że FTP, mimo swojej popularności, ma swoje ograniczenia w zakresie bezpieczeństwa, dlatego obecnie zaleca się korzystanie z protokołu SFTP lub FTPS, które zapewniają szyfrowanie danych podczas transferu, aby chronić je przed nieautoryzowanym dostępem.
Wybór jakiegokolwiek innego portu spośród wymienionych nie jest zgodny z standardami działania protokołu FTP. Port 25 jest powszechnie używany do wysyłania wiadomości e-mail przy użyciu protokołu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol). W kontekście FTP wybór portu 25 może prowadzić do błędów, ponieważ nie jest on przeznaczony do transferu plików, a jego użycie w tym celu niepoprawnie sugeruje, że protokół FTP można stosować w kontekście e-maili. Port 69 jest zarezerwowany dla protokołu TFTP (Trivial File Transfer Protocol), który jest uproszczoną wersją FTP; jednakże TFTP nie zapewnia funkcjonalności i kontroli, które oferuje FTP, a jego użycie jest ograniczone do prostych transferów plików w lokalnych sieciach. Port 53 jest zarezerwowany dla protokołu DNS (Domain Name System) i jest wykorzystywany do rozwiązywania nazw domen na adresy IP. Jego mylne przypisanie do FTP świadczy o braku zrozumienia podstawowego działania protokołów sieciowych oraz ich specyfikacji. Zrozumienie, które porty są odpowiednie dla określonych protokołów, jest kluczowe dla efektywnej administracji siecią i zabezpieczeń, dlatego ważne jest, aby zawsze odnosić się do oficjalnych standardów, takich jak RFC (Request for Comments), które regulują te kwestie.