Domyślna maska dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Oznacza to, że pierwsze dwa oktety adresu IP (16 bitów) są zarezerwowane na identyfikator sieciowy, podczas gdy pozostałe dwa oktety (16 bitów) mogą być wykorzystywane do identyfikacji poszczególnych hostów w tej sieci. Ta struktura pozwala na obsługę dużej liczby hostów, co czyni ją idealną do zastosowań w średnich i dużych sieciach. Na przykład, w sieci klasy B z maską 255.255.0.0 można zaadresować do 65,534 hostów (2^16 - 2, gdzie 2 odejmujemy z powodu adresu sieci oraz adresu rozgłoszeniowego). Użycie klasy B i odpowiedniej maski pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP w organizacjach, które wymagają dużej liczby unikalnych adresów, takich jak uczelnie czy duże przedsiębiorstwa. W praktyce, często wykorzystuje się tę maskę w połączeniu z protokołami routingu, aby zapewnić optymalne przesyłanie danych w sieciach rozległych (WAN).
Wybór innej maski niż 255.255.0.0 dla adresu IP klasy B może prowadzić do nieporozumień związanych z adresacją sieciową i jej strukturą. Na przykład, maska 255.255.255.255, znana jako maska pojedynczego adresu, jest używana w kontekście host-to-host, co oznacza, że nie pozwala na utworzenie żadnej sieci, lecz odnosi się do jednego konkretnego adresu IP. Taki wybór jest nieodpowiedni w przypadku klasy B, która ma na celu tworzenie większych sieci. Maska 255.255.255.0 natomiast jest typowa dla klasy C, gdzie zarezerwowane są trzy oktety dla adresu sieciowego, co ogranicza liczbę hostów do 254. Zastosowanie tej maski w sieci klasy B mogłoby ograniczać potencjał rozwoju i prowadzić do zatorów adresowych. Maska 255.0.0.0 jest natomiast zarezerwowana dla klasy A i również nie jest zgodna z zasadami adresacji klasy B, gdyż zbyt szeroko definiuje sieć, co zmniejsza liczbę dostępnych adresów dla hostów w danej sieci. Wybierając maski, należy kierować się zasadą, że prawidłowa maska powinna być dostosowana do liczby potrzebnych adresów i struktury sieci, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją IP oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i wydajności w komunikacji sieciowej.