Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Kategorie: Transmisja i media Podstawy telekomunikacji
Jaką prędkość transmisji mają modemy oznaczone symbolem V.32?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 9 600 bps jest poprawna, ponieważ modemy oznaczone V.32 operują z prędkością transmisji do 9 600 bitów na sekundę. Standard V.32, wprowadzony w latach 90-tych, był jednym z pierwszych, które umożliwiły efektywną transmisję danych przez linie telefoniczne. Użycie tej technologii pozwoliło na znaczne zwiększenie szybkości przesyłania danych w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak V.22, które oferowały prędkości do 2 400 bps. Praktyczne zastosowanie modemów V.32 obejmowało połączenia dial-up w zastosowaniach biurowych oraz w domowych sieciach komputerowych, umożliwiając użytkownikom dostęp do Internetu i zdalnych zasobów. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie standardów transmisji w kontekście rozwoju technologii komunikacyjnych, gdzie V.32 stanowił fundament dla późniejszych wersji, takich jak V.34, które zwiększyły szybkości do 33,6 kpbs. Zrozumienie tych standardów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się telekomunikacją oraz dla inżynierów projektujących systemy komunikacyjne.
Wybór 300 bps jako odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego ewolucji technologii modemowej. Standard 300 bps był jednym z pierwszych standardów używanych w modemach, wprowadzonym w latach 60-tych. Jego niska prędkość nie spełniała rosnących potrzeb użytkowników, co spowodowało konieczność wprowadzenia bardziej zaawansowanych technologii. Z kolei odpowiedź 28 800 bps, mimo że była popularna w modemy V.34, nie odnosi się do standardu V.32, który z definicji ma maksymalną prędkość 9 600 bps. Odpowiedź 31 200 bps również wprowadza w błąd, ponieważ taka prędkość została osiągnięta w standardzie V.34, zatem sugeruje to nieporozumienie w zakresie klasyfikacji i zrozumienia różnych standardów. Często występującym błędem myślowym jest zrozumienie standardów jako linearnych, a nie jako hierarchicznych, gdzie każdy nowy standard rozwija możliwość wcześniejszych, prowadząc do szybszego przesyłania danych. Konsekwencją tych pomyłek jest posługiwanie się niewłaściwymi terminami w kontekście technologii, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań i błędnych decyzji w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych.