Odpowiedź 62 hosty jest prawidłowa, ponieważ w sieci z prefiksem /26 dostępnych jest 64 adresów IP. Prefiks /26 oznacza, że 26 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co pozostawia 6 bitów dla hostów (32 - 26 = 6). Liczba dostępnych adresów dla hostów oblicza się jako 2^6 = 64. Należy jednak uwzględnić, że jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a drugi dla rozgłoszenia (broadcast), co oznacza, że można zaadresować 62 hosty. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach, takich jak sieci lokalne (LAN), gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Przykładowo, w biurze z 62 komputerami, sieć /26 pozwala na efektywne przydzielanie adresów IP bez marnotrawienia zasobów. Warto pamiętać, że zgodnie z najlepszymi praktykami, planowanie adresacji IP powinno uwzględniać przyszły rozwój sieci, aby uniknąć potrzeby migracji do większego prefiksu.
Niepoprawne odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie koncepcji adresacji IP i obliczeń związanych z ilością dostępnych hostów w danej sieci. Odpowiedź 26 hostów jest mylną interpretacją, która pomija fakt, że w adresacji IP do obliczenia liczby hostów należy uwzględnić również zarezerwowane adresy. Odpowiedź 254 hosty błędnie odnosi się do sieci z prefiksem /24, gdzie liczba adresów hostów wynosi 256, z czego dwa są zarezerwowane, co daje 254. Z kolei odpowiedź 510 hostów wskazuje na nieprawidłowy sposób obliczeń, który nie jest zgodny z zasadami klasyfikacji CIDR (Classless Inter-Domain Routing). W rzeczywistości nie można mieć więcej niż 62 hosty w sieci z prefiksem /26. Typowym błędem myślowym jest zapominanie o zarezerwowanych adresach (adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy), co prowadzi do zawyżonych obliczeń. W kontekście projektowania sieci, zrozumienie tych zasad jest kluczowe, aby prawidłowo zaplanować użycie adresów IP, co przekłada się na efektywność i skalowalność sieci.