Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnym podejściu do obliczeń związanych z podziałem sieci. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 12, 6 czy 16 sieci opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących liczby adresów dostępnych w podsieci. Często myli się pojęcia związane z maską podsieci i liczbą adresów, które można uzyskać po podziale. Warto zaznaczyć, że aby uzyskać podsieci o 32 adresach, konieczne jest zastosowanie maski /27, a nie /26, co dałoby jedynie 4 podsieci po podziale. Błąd ten wynika z niezrozumienia matematyki binarnej, która jest kluczowa w sieciach IP. Przykładowo, dla maski /26 mamy 64 adresy w jednej podsieci, co oznacza, że moglibyśmy uzyskać jedynie 4 takie podsieci. Również, odpowiedzi, które wskazują na 16 sieci, ignorują fakt, że po przekroczeniu limitu adresów w danej podsieci nie można otrzymać więcej adresów bez zmiany struktury adresacji. Chociaż liczba podsieci wzrasta, liczba dostępnych adresów maleje, co w praktyce prowadzi do nieefektywnego wykorzystania adresów IP. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad subnettingu, aby uniknąć tych pułapek i stosować się do branżowych standardów, takich jak te określone przez IETF.