Adresacja sieciowa w standardzie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. W przypadku sieci 36.239.30.0/23, maska /23 oznacza, że 23 bity są przeznaczone na część sieciową, a pozostałe 9 bitów na część hostów. Obliczamy liczbę możliwych adresów hostów, stosując wzór: 2^(liczba bitów hosta) - 2. W naszym przypadku mamy 2^9 - 2, co daje 512 - 2 = 510. Oduczamy 2 adresy, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji samej sieci, a drugi dla rozgłoszenia (broadcast). W praktyce, liczba 510 adresów hostów pozwala na efektywne planowanie zasobów w sieci, co jest kluczowe w projektach informatycznych oraz w środowiskach korporacyjnych, gdzie liczba urządzeń może być znaczna. Tego typu obliczenia są również zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą sieciową, co ułatwia przydzielanie i rozdzielanie adresów IP w organizacji.
W przypadku podawanych odpowiedzi występuje kilka błędów w rozumieniu zasad adresacji IP oraz sposobu obliczania adresów hostów w sieciach. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylenia liczby bitów używanych do adresacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca 127 urządzeń pomija podstawowe zasady dotyczące obliczeń w sieciach z maską /23, która oferuje znacznie większą przestrzeń adresową. Możliwe, że opiera się ona na założeniu, że w każdej podsieci jest więcej ograniczeń. Odpowiedź o 254 urządzeniach jest bliska, ale nie uwzględnia całkowitej liczby dostępnych adresów, gdyż dotyczy typowej klasy C. Natomiast liczba 1022 urządzeń jest błędna, ponieważ to za dużo jak na maskę /23, która ma ograniczenia obliczeniowe. Warto pamiętać, że liczba adresów w sieci oblicza się według wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. Nieznajomość tej zasady może prowadzić do niewłaściwych wniosków i błędów w projektowaniu sieci. Dlatego ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie klasyfikacji sieci oraz odpowiednich obliczeń przed przystąpieniem do projektowania infrastruktury IP.