Kwantyzacja to etap przetwarzania sygnałów, w którym dyskretne wartości sygnału wejściowego są przyporządkowywane do wartości ciągłych z ograniczonego zbioru. Proces ten jest kluczowy w cyfryzacji sygnałów analogowych, ponieważ pozwala na reprezentację amplitudy sygnału w formie, która jest łatwa do przechowywania i przetwarzania przez systemy cyfrowe. Na przykład, w systemach audio, kwantyzacja umożliwia przekształcenie analogowego sygnału dźwiękowego na postać cyfrową, co jest niezbędne do jego nagrywania lub transmisji. W praktyce, stosuje się różne liczby bitów do kwantyzacji, gdzie większa liczba bitów pozwala na dokładniejsze odwzorowanie sygnału, ale zwiększa również rozmiar danych. Standardy takie jak Pulse Code Modulation (PCM) są powszechnie stosowane w przemyśle audio i telekomunikacyjnym, co podkreśla znaczenie kwantyzacji w nowoczesnych technologiach cyfrowych.
Próbkowanie, choć często mylone z kwantyzacją, odnosi się do procesu pomiaru wartości sygnału w określonych odstępach czasu. Jest to pierwszy krok w cyfryzacji sygnału, gdzie określa się, w jakich momentach czasowych mierzymy amplitudę sygnału. Bez próbkowania nie byłoby możliwe przeprowadzenie kwantyzacji, ponieważ nie mielibyśmy żadnych wartości do przetworzenia. Drugim terminem, kodowanie, odnosi się do systemu przekształcania wartości kwantyzowanych na postać binarną, co umożliwia ich zapis w pamięci komputerowej. Jest to również etap niezbędny po kwantyzacji, dlatego mylenie tych terminów jest powszechne. Modulacja zaś dotyczy zmiany właściwości fali nośnej w celu przeniesienia informacji. Proces ten jest używany głównie w telekomunikacji do transmisji sygnałów na różnych nośnikach, co ma zupełnie inny cel niż kwantyzacja. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych pojęć to brak zrozumienia różnicy między przetwarzaniem w czasie (próbkowanie) a przetwarzaniem amplitudy (kwantyzacja) oraz nieprawidłowe utożsamienie kodowania z samym procesem kwantyzacji, co może prowadzić do niejasności w dyskusjach technicznych.