Standard 802.11g, który jest częścią rodziny standardów IEEE 802.11, oferuje maksymalną prędkość transmisji danych wynoszącą 54 Mbps. Jest to technologia bezprzewodowa, która działa w paśmie 2,4 GHz, co zapewnia kompatybilność wsteczną z wcześniejszym standardem 802.11b, który obsługiwał prędkości do 11 Mbps. Standard 802.11g wprowadza technologię modulacji OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing), co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnego pasma i zwiększenie prędkości transmisji. W praktyce, 802.11g jest często wykorzystywany w domowych sieciach bezprzewodowych oraz w małych biurach, gdzie użytkownicy potrzebują stabilnego i szybkiego dostępu do Internetu. Ważne jest, aby pamiętać, że rzeczywiste prędkości mogą być niższe z powodu różnych czynników, takich jak zakłócenia sygnału, odległość od punktu dostępowego czy liczba jednocześnie podłączonych urządzeń. Ponadto, mimo że standard ten został już w dużej mierze zastąpiony przez szybsze rozwiązania, jak 802.11n czy 802.11ac, wciąż znajduje zastosowanie w wielu starszych urządzeniach i aplikacjach.
Maksymalne prędkości transmisji danych w standardach 802.11 są źródłem często spotykanych nieporozumień. W przypadku 11 Mbps, mowa o standardzie 802.11b, który był jednym z pierwszych powszechnie używanych standardów bezprzewodowych. Oferował on prędkość do 11 Mbps, jednak jego zastosowanie w nowoczesnych sieciach jest ograniczone z uwagi na niższą wydajność i większą wrażliwość na zakłócenia. Z kolei 100 Mbps sugeruje prędkości związane z nowocześniejszymi standardami, jak 802.11n w trybie 40 MHz, co nie jest poprawne w kontekście 802.11g. Najczęściej spotykanym mitem jest również 1 Gbps, co jest prędkością typową dla technologii kablowych, jak Ethernet, a nie dla standardów bezprzewodowych, które nigdy nie osiągnęły tak wysokich prędkości w swojej podstawowej wersji. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy standard bezprzewodowy ma swoje ograniczenia i maksymalne prędkości są teoretyczne; rzeczywiste osiągi zależą od wielu czynników, takich jak interferencje, liczba urządzeń w sieci oraz odległość od nadajnika. Właściwe zrozumienie różnic między standardami oraz ich możliwościami jest kluczowe w projektowaniu efektywnych sieci bezprzewodowych.