Routery brzegowe (ang. border routers) są kluczowymi elementami w architekturze sieci, które łączą różne systemy autonomiczne, czyli grupy sieci zarządzane przez różne organizacje. Działają one na granicy między różnymi systemami autonomicznymi i odpowiadają za wymianę informacji oraz trasowanie pakietów między tymi różnymi domenami. Zastosowanie routerów brzegowych jest zgodne z protokołami takimi jak BGP (Border Gateway Protocol), co umożliwia efektywne zarządzanie trasami między niezależnymi sieciami. Na przykład, w scenariuszu, gdzie firma A potrzebuje komunikować się z dostawcą usług internetowych (ISP), router brzegowy firmy A będzie odpowiedzialny za wymianę informacji o trasach z routerem brzegowym ISP. Dobry przykład praktycznego zastosowania routerów brzegowych można znaleźć w dużych centrach danych, gdzie różne systemy muszą być ze sobą połączone w sposób, który zapewnia wysoką dostępność i redukcję opóźnień. W skrócie, routery brzegowe są niezbędne do integracji różnych systemów autonomicznych, a ich użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie architektury sieci.
Sformułowania takie jak 'routery obszarowe', 'routery szkieletowe' czy 'routery wewnętrzne' mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie są one odpowiednie do łączenia różnych systemów autonomicznych. Routery obszarowe, na przykład, są używane głównie w ramach konkretnego systemu autonomicznego i nie są przeznaczone do komunikacji między różnymi organizacjami. Ich design i funkcjonalność koncentrują się na zarządzaniu lokalnym ruchem w obrębie jednej sieci, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście współpracy między różnymi systemami. Z kolei routery szkieletowe, które są odpowiedzialne za transportowanie dużych ilości danych pomiędzy centralnymi węzłami sieci, również nie pełnią roli w łączeniu różnych systemów autonomicznych, ponieważ ich funkcjonalność nie zakłada zarządzania trasami między różnymi autonomicznymi jednostkami. Wreszcie, routery wewnętrzne są projektowane do pracy w obrębie jednej organizacji i nie mogą efektywnie wymieniać informacji z zewnętrznymi systemami. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że wszystkie rodzaje routerów mogą pełnić tę samą rolę w architekturze sieci. Routery brzegowe są zaprojektowane z myślą o komunikacji między różnymi systemami autonomicznymi, co czyni je jedynym odpowiednim wyborem w tym kontekście.