Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Zwielokrotnienie czasowe (TDM) polega na dzieleniu dostępnego pasma na różne przedziały czasowe, z których każdy przypisany jest do innego sygnału. W tym modelu, sygnały są przesyłane jeden po drugim, co oznacza, że nie mogą być obsługiwane równocześnie, co może prowadzić do opóźnień w transmisji. Alternatywne podejście, zwielokrotnienie w dziedzinie częstotliwości (FDM), wykorzystuje różne pasma częstotliwości do przesyłania różnych sygnałów. W takim przypadku, każdy sygnał zajmuje osobne pasmo, co może skutkować większym wykorzystaniem dostępnych zasobów, ale także zwiększa ryzyko zakłóceń pomiędzy kanałami. Zwielokrotnienie w dziedzinie długości fali (WDM) jest podobnym podejściem do FDM, ale specjalizuje się w przesyłaniu danych przez światłowody, wykorzystując różne długości fali zamiast częstotliwości. Wszystkie te techniki mają swoje zastosowania, ale różnią się zasadniczo od CDM, które umożliwia niezależne kodowanie sygnałów w tym samym paśmie, co jest kluczowe w sytuacjach z dużą liczbą jednoczesnych połączeń. Typowy błąd myślowy to mylenie technik zwielokrotnienia, co wynika z braku zrozumienia, jak różne metody wpływają na efektywność i jakość transmisji w różnych scenariuszach komunikacyjnych.