Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Kategorie: Technologie sieciowe Podstawy telekomunikacji
Jakiego typu zwielokrotnienie jest wykorzystywane w systemie PDH?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
TDM, czyli multiplexing czasowy, to fajna technika, która pozwala przesyłać różne strumienie danych przez jeden kanał. Jak to działa? Po prostu dzieli się czas na mniejsze kawałki i każdy strumień dostaje swój kawałek czasu na nadawanie. W systemach PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy) TDM jest super ważny, bo świetnie zarządza pasmem i synchronicznie przesyła dane. Dzięki temu możemy przesyłać różne informacje, jak głos czy wideo, jednocześnie, co znacznie zwiększa efektywność. Przykładowo, w PDH można przesyłać sygnały cyfrowe z prędkością 2Mbit/s, co pozwala na zgrupowanie wielu połączeń telefonicznych na jednej linii. Różne standardy, jak ETSI i ITU-T, zalecają korzystanie z TDM, co sprawia, że jest ona kluczowa w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.
FDM, czyli multiplexing częstotliwości, polega na tym, że dzieli się pasmo na różne częstotliwości i każda z nich przesyła inny sygnał. Choć FDM jest fajny w radiu i TV, to w PDH nie działa, bo tam liczy się podział czasowy. Przez to, że każda transmisja zajmuje swoją częstotliwość, to może to prowadzić do marnowania pasma, zwłaszcza w sytuacji, gdy jest dużo połączeń. CDM, czyli multiplexing kodów, rozróżnia sygnały różnymi kodami, ale to bardziej dotyczy systemów jak CDMA w telekomunikacji bezprzewodowej i nie nadaje się do PDH, bo tam liczy się czas. WDM to inna para kaloszy, bo działa w optyce i przesyła wiele sygnałów świetlnych przez różne długości fal, czyli zupełnie coś innego niż TDM w PDH. Dlatego wybierając te inne techniki zamiast TDM, można się pogubić i wprowadzić błędy w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych, bo ignoruje się kluczowe cechy i wymagania PDH.