Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Wybór anteny dookólnej, dipolowej czy izotropowej nie jest optymalny w kontekście transmisji fal radiowych na duże odległości, co wynika z fundamentalnych zasad działania tych typów anten. Anteny dookólne, jak sama nazwa wskazuje, emitują sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach, co sprawia, że ich efektywność w kontekście zasięgu jest znacznie ograniczona. Działają one dobrze w sytuacjach, gdzie wymagana jest komunikacja w obszarze otaczającym antenę, jednak nie są w stanie skupić energii w określonym kierunku, co jest kluczowe dla długodystansowej transmisji. Z kolei anteny dipolowe, chociaż są popularne i łatwe w użyciu, również nie są w stanie dostarczyć odpowiedniego zasięgu na dużych odległościach, ponieważ ich charakterystyka promieniowania jest bardziej zbliżona do anten dookólnych, co oznacza, że emitują sygnał w sposób rozproszony. Anteny izotropowe są teoretycznymi konstrukcjami, które promieniują w idealny sposób we wszystkich kierunkach, co również nie przynosi korzyści w kontekście zwiększania zasięgu. Często mylnie uważa się, że anteny o szerokim zakresie działania są najlepszym rozwiązaniem, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania mocy nadajników oraz ogranicza zasięg. Dlatego w kontekście efektywnej transmisji fal radiowych na dużą odległość, wybór anteny kierunkowej jest zdecydowanie bardziej uzasadniony.