Pomiar jakości izolacji między żyłami w kablu miedzianym z użyciem megaomomierza jest standardową praktyką w branży elektrycznej. Megaomomierz to urządzenie służące do pomiaru rezystancji izolacji, które jest niezbędne do oceny stanu izolacji kabli. Użycie megaomomierza pozwala na wykrycie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do przebicia elektrycznego. Przykładem zastosowania megaomomierza jest przeprowadzanie pomiarów w instalacjach elektrycznych przed ich oddaniem do użytkowania, a także w trakcie regularnych przeglądów technicznych. Zgodnie z normą IEC 60364, zaleca się, aby wartości rezystancji izolacji były wyższe niż 1 MΩ w przypadku instalacji o napięciu znamionowym do 1 kV oraz 2 MΩ dla instalacji o napięciu powyżej 1 kV. Wartości te zapewniają bezpieczeństwo użytkowników oraz minimalizują ryzyko awarii systemu. W praktyce, odbiorcy instalacji często wymagają dostarczenia raportu z pomiarów izolacji, co stanowi dowód na spełnienie wymagań normatywnych.
Pomiar jakości izolacji w kablu miedzianym nie może być skutecznie wykonany za pomocą amperomierza, oscyloskopu ani miliwoltomierza, ponieważ każde z tych urządzeń ma inne zastosowanie i nie jest przeznaczone do oceny stanu izolacji. Amperomierz służy do pomiaru prądu elektrycznego w obwodzie, co pozwala na ocenę obciążenia i efektywności działania urządzeń elektrycznych, ale nie dostarcza informacji na temat właściwości izolacyjnych kabli. Użycie amperomierza do oceny jakości izolacji byłoby mylące, ponieważ nie wskazuje na poziom izolacji, a jedynie na przepływ prądu, co może prowadzić do błędnych wniosków o stanie instalacji. Oscyloskop z kolei jest narzędziem wykorzystywanym do analizy sygnałów elektrycznych, umożliwiającym obserwację kształtu fal i zmian napięcia w czasie. Chociaż oscyloskop jest niezwykle przydatny w diagnostyce w zastosowaniach cyfrowych i analogowych, nie dostarcza danych o rezystancji izolacji. Miliwoltomierz, jako urządzenie do pomiaru niskich napięć, również nie ma zastosowania w ocenie jakości izolacji, ponieważ jego zakres pomiarowy nie obejmuje wymaganych wartości rezystancji. W praktyce, takie nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i ocenie stanu instalacji elektrycznych. Zastosowanie nieodpowiednich narzędzi może skutkować zarówno niewłaściwą oceną, jak i narażeniem na ryzyko bezpieczeństwa użytkowników oraz niezgodności z normami branżowymi.