Koncentrator, znany również jako hub, to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy fizycznej modelu OSI. Jego główną funkcją jest łączenie wielu urządzeń w sieci w topologii gwiazdy, co oznacza, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego centralnego punktu. W tej konfiguracji sygnały przesyłane przez jedno urządzenie są rozdzielane do wszystkich pozostałych, co upraszcza komunikację i zarządzanie siecią. Przykładem zastosowania koncentratora może być mała sieć biurowa, w której wszystkie komputery są podłączone do jednego koncentratora, umożliwiając im wspólną komunikację. W praktyce, nowoczesne sieci lokalne coraz częściej wykorzystują przełączniki (switch), które są bardziej efektywne niż koncentratory, ponieważ oferują inteligentniejsze zarządzanie ruchem danych przez segmentację ruchu. Mimo to, zrozumienie działania koncentratora i jego zastosowania w topologii gwiazdy jest kluczowe dla podstawowej wiedzy o sieciach komputerowych. Warto zwrócić uwagę, że koncentratory nie są w stanie fragmentować ruchu danych, przez co w większych sieciach mogą prowadzić do kolizji, co jest istotnym ograniczeniem tego urządzenia.
Niektóre koncepcje dotyczące funkcji koncentratora są często mylone z innymi urządzeniami sieciowymi. Na przykład, odpowiedź, że koncentrator dzieli sieć lokalną na podsieci, jest nieprawidłowa, ponieważ koncentrator nie ma zdolności do segmentacji sieci. Podział na podsieci realizują routery, które operują na warstwie sieciowej modelu OSI, dzieląc większą sieć na mniejsze podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem i zwiększa bezpieczeństwo. Kolejna nieścisłość pojawia się w stwierdzeniu, że koncentrator dzieli sieć lokalną na osobne domeny kolizji. Koncentrator działa na zasadzie „broadcastu”, co oznacza, że wszystkie urządzenia podłączone do niego znajdują się w tej samej domenie kolizji, co zwiększa ryzyko kolizji danych. W rzeczywistości, domeny kolizji są segmentowane przez przełączniki, które umożliwiają lepsze zarządzanie ruchem bez ryzyka kolizji. Ostatnia błędna koncepcja dotyczy stwierdzenia, że koncentrator łączy komputery w topologii pierścienia. Topologia pierścienia to zupełnie inny model, w którym każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc zamkniętą pętlę. Koncentrator nie może w takim modelu funkcjonować, ponieważ jego działanie opiera się na centralnym punkcie, a nie na połączeniach szeregowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego dobierania urządzeń do określonych zastosowań w sieciach komputerowych.