Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Która technika modulacji jest używana do przedstawiania sygnału analogowego mowy w cyfrowych systemach telekomunikacyjnych?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
PCM (Pulse-Code Modulation) to technika modulacji, która jest kluczowa w telekomunikacyjnych systemach cyfrowych, szczególnie w kontekście reprezentacji sygnałów analogowych, takich jak mowa. PCM polega na próbkowaniu sygnału analogowego w regularnych odstępach czasu, co pozwala na uzyskanie zestawu dyskretnych wartości, które następnie są kwantyzowane. Proces ten umożliwia przekształcenie sygnału mowy w postać cyfrową, co jest niezbędne do przesyłania danych w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych. Przykładowo, standardy takie jak ITU-T G.711 wykorzystują PCM do kompresji i przesyłania sygnału głosowego. Dzięki PCM możliwe jest zachowanie wysokiej jakości dźwięku i minimalizacja zniekształceń, co czyni tę technikę niezwykle efektywną dla komunikacji głosowej. PCM jest również fundamentem wielu technologii cyfrowych, takich jak VoIP, gdzie skuteczność i jakość przesyłanego dźwięku są priorytetami. Dokładność i precyzja tego procesu są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, zapewniając niezawodność i wysoką jakość usług telekomunikacyjnych.
Techniki ASK (Amplitude-Shift Keying) i FSK (Frequency-Shift Keying) są przykładami modulacji, które mają swoje zastosowania, ale nie są właściwym wyborem do reprezentacji sygnałów analogowych mowy w systemach cyfrowych. ASK opiera się na zmianie amplitudy sygnału nośnego w zależności od danych, co czyni ją bardziej podatną na zakłócenia i szumy, co jest niewłaściwe dla aplikacji wymagających wysokiej jakości dźwięku, takich jak mowa. FSK, z drugiej strony, wykorzystuje zmiany częstotliwości sygnału nośnego, co również może być mniej efektywne w porównaniu do PCM, zwłaszcza w kontekście telekomunikacyjnym, gdzie wymagana jest precyzyjna rekonstrukcja sygnałów. PAM (Pulse-Amplitude Modulation) również nie jest preferowaną metodą codziennego przesyłania sygnałów mowy, ponieważ skupia się na zmianach amplitudy impulsów, co nie zapewnia takiej samej jakości i niezawodności jak PCM. Wybór niewłaściwej techniki modulacji może prowadzić do utraty informacji i zniekształceń sygnału, co jest szczególnie problematyczne w systemach, gdzie jakość dźwięku ma kluczowe znaczenie. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest założenie, że wszystkie techniki modulacji są równoważne w kontekście przesyłania mowy, podczas gdy tylko niektóre z nich, takie jak PCM, oferują pożądane właściwości do tego celu.