Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Która z wymienionych metod komutacji polega na nawiązywaniu fizycznego łącza pomiędzy dwiema lub większą liczbą stacji końcowych, które jest dostępne wyłącznie dla nich, aż do momentu rozłączenia?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Komutacja kanałów polega na ustanowieniu dedykowanego połączenia pomiędzy dwoma lub więcej stacjami końcowymi w sieci telekomunikacyjnej. To połączenie jest zarezerwowane wyłącznie dla tych stacji przez cały czas jego trwania, co oznacza, że inne urządzenia nie mogą go wykorzystać. Przykładem zastosowania komutacji kanałów jest tradycyjna telefonia analogowa, w której każda rozmowa telefoniczna uzyskuje swoje własne łącze na czas trwania połączenia. Takie podejście gwarantuje jakość i stabilność połączeń, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, jak rozmowy głosowe czy transmisje wideo w czasie rzeczywistym. W praktyce, komutacja kanałów zapewnia również, że opóźnienia w komunikacji są minimalne, co jest istotne dla użytkowników oczekujących płynności w interakcji. Standardy takie jak ISDN (Integrated Services Digital Network) ilustrują zastosowanie komutacji kanałów w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych, umożliwiając jednoczesne przesyłanie różnych typów danych, w tym głosu i wideo, na dedykowanym kanale.
Komutacja pakietów, ATM i komutacja wiadomości to różne metody przesyłania danych, które nie odpowiadają na pytanie dotyczące tworzenia dedykowanych połączeń. Komutacja pakietów dzieli dane na małe pakiety, które są przesyłane niezależnie przez sieć. Każdy pakiet może podróżować różnymi trasami, co zwiększa efektywność wykorzystania pasma, ale nie gwarantuje dedykowanego połączenia. Takie podejście jest powszechnie stosowane w sieciach komputerowych, takich jak Internet, gdzie szybkość transmisji i elastyczność są kluczowe. Komutacja ATM (Asynchronous Transfer Mode) łączy funkcje komutacji pakietów i kanałów, ale także nie zapewnia stałego połączenia dla użytkowników. Zamiast tego, ATM przesyła dane w komórkach o stałej wielkości, co optymalizuje przepustowość, ale wciąż nie gwarantuje wydzielonego łącza. Z kolei komutacja wiadomości opiera się na wysyłaniu całych komunikatów, co może prowadzić do opóźnień, ponieważ wiadomości muszą zostać w pełni odebrane przed ich przetworzeniem. To z kolei nie odpowiada na wymóg ustanowienia stałego, dedykowanego połączenia. Objawem typowego błędu myślowego w tym kontekście jest mylenie pojęcia dedykowanego połączenia z różnymi metodami przesyłania danych, które są bardziej elastyczne, ale niekoniecznie odpowiednie dla zastosowań wymagających nieprzerwanego łącza.