ADSL, czyli Asymmetric Digital Subscriber Line, to technologia, która idealnie nadaje się do dostarczania usług szerokopasmowych, takich jak Neostrada. Oferuje asymetryczne połączenie, co oznacza, że szybkość pobierania danych jest znacznie wyższa niż szybkość ich wysyłania. W przypadku usługi Neostrada o maksymalnych szybkościach transmisji 2048/256 kbit/s, ADSL jest odpowiednim wyborem, ponieważ wspiera te prędkości. W praktyce, ADSL wykorzystuje istniejące linie telefoniczne, co czyni go ekonomicznym rozwiązaniem, gdyż nie wymaga budowy nowej infrastruktury. Standard ADSL został szeroko przyjęty w branży telekomunikacyjnej i jest zgodny z normami ITU-T G.992.1, co zapewnia jego efektywność i niezawodność. ADSL znajduje zastosowanie nie tylko w domach, ale także w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie dostęp do internetu jest kluczowy dla codziennego funkcjonowania. Dodatkowo, w porównaniu do innych technologii szerokopasmowych, ADSL ma niskie koszty utrzymania oraz łatwość w instalacji, co czyni go preferowanym wyborem w wielu lokalizacjach.
ISDN (Integrated Services Digital Network) to technologia, która pierwotnie została zaprojektowana do przesyłania zarówno głosu, jak i danych, ale nie jest to odpowiedni wybór dla usług szerokopasmowych, takich jak Neostrada. ISDN oferuje ograniczone prędkości, które nie są wystarczające dla współczesnych potrzeb użytkowników, zwłaszcza w kontekście wymagających aplikacji internetowych. W praktyce ISDN przepustowość wynosi maksymalnie 128 kbit/s dla połączenia BRI, co jest znacznie poniżej wymaganego poziomu dla usługi 2048 kbit/s. Technologia SHDSL (Symmetric High-Speed Digital Subscriber Line) dostarcza symetryczne połączenie, co oznacza, że oferuje równą szybkość przesyłu w obie strony, jednak jej zastosowanie jest ograniczone do sytuacji, gdzie wymagana jest dobra jakość połączenia dla przesyłania danych w obu kierunkach, co nie jest typowym zastosowaniem dla Neostrady. HDSL (High-Speed Digital Subscriber Line) także nie jest odpowiednie, ponieważ pierwotnie była projektowana dla połączeń punkt-punkt oraz nie spełnia wymagań dla asymetrycznego dostępu do internetu. Użytkownicy często mylą te technologie z ADSL i mogą sądzić, że ISDN lub HDSL będą w stanie zaspokoić ich potrzeby szerokopasmowe, ale w rzeczywistości ich ograniczenia technologiczne, takie jak maksymalne prędkości przesyłu i rodzaj połączenia, sprawiają, że nie są one w stanie efektywnie obsługiwać dzisiejszych wymagań dotyczących szerokopasmowego dostępu do internetu.