Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Jaki modem powinien być użyty w sieciach dostępowych zaprojektowanych w technologii kabli miedzianych w architekturze punkt-punkt, który nie współpracuje z usługą POTS?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
HDSL, czyli High-bit-rate Digital Subscriber Line, to technologia, która została zaprojektowana z myślą o przesyłaniu danych z wysoką prędkością za pośrednictwem istniejących linii miedzianych. W przeciwieństwie do innych technologii DSL, HDSL nie współpracuje z usługą POTS (Plain Old Telephone Service), co czyni go idealnym wyborem w sieciach dostępowych punkt-punkt, gdzie wymagana jest pełna dedykacja pasma dla usług danych. Technologia ta umożliwia osiągnięcie prędkości transferu do 2 Mbps na linii miedzianej, co jest wystarczające dla wielu zastosowań biznesowych. HDSL jest szczególnie przydatny w aplikacjach, takich jak połączenia między oddziałami firm lub w przypadku dostarczania usług internetowych o wyższej przepustowości. Warto również zauważyć, że stosowanie HDSL przyczynia się do optymalizacji infrastruktury telekomunikacyjnej, ponieważ pozwala na wykorzystanie istniejących linii miedzianych bez konieczności ich wymiany na światłowodowe, co wiązałoby się z wysokimi kosztami.
Wybór modemu w sieciach dostępowych wymaga zrozumienia specyfiki każdej technologii oraz ich zastosowania w realnym świecie. VDSL, czyli Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line, jest technologią, która oferuje wyższe prędkości transmisji danych w porównaniu do ADSL, ale także jest ściśle związana z usługą POTS. Oznacza to, że VDSL nie nadaje się do zastosowań, gdzie wymagana jest pełna niezależność od usług telefonicznych. ISDN (Integrated Services Digital Network) to standard, który został zaprojektowany do jednolitego przesyłania różnych typów danych, w tym głosu i danych, przez telekomunikacyjne linie miedziane, co również stawia go w opozycji do wymogów sieci opartej na HDSL. ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) jest popularnym rozwiązaniem dla dostępu do internetu, ale jego architektura asymetryczna oznacza, że prędkości wysyłania danych są znacznie niższe niż prędkości pobierania, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście sieci punkt-punkt bez współpracy z POTS. Ponadto, błędy w ocenie możliwości tych technologii często wynikają z niepełnego zrozumienia ich architektury i ograniczeń. W praktyce, wybór technologii powinien opierać się nie tylko na dostępności, ale także na wymaganiach dotyczących prędkości, niezawodności i elastyczności w przyszłych zastosowaniach, co w przypadku HDSL staje się jasne jako preferowane rozwiązanie w kontekście projektowanej infrastruktury sieciowej.