Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem, który działa na zasadzie wymiany informacji o trasach opartych na metryce hop count. W przeciwieństwie do OSPF, nie wyznacza routerów desygnowanych i zapasowych, co skutkuje większym obciążeniem sieci. W sieciach z wieloma routerami, każdy router RIP musi przesyłać swoje kompletną tablicę routingu do innych, co może prowadzić do problemów z wydajnością, szczególnie w dużych środowiskach. BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem używanym w Internecie do wymiany informacji między różnymi autonomicznymi systemami, ale również nie ma koncepcji DR ani BDR, ponieważ działa na poziomie między sieciami, a nie w obrębie pojedynczej sieci lokalnej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół, który również nie implementuje wyznaczania DR i BDR, bazując na metrykach takich jak opóźnienie czy obciążenie. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie protokoły rutingu działają w ten sam sposób, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich funkcjonalności. Kluczowe jest zrozumienie, że różne protokoły mają różne mechanizmy działania i zastosowania w zależności od wymagań sieci. W przypadku sieci lokalnych, protokoły takie jak OSPF są preferowane ze względu na swoją efektywność, podczas gdy inne jak RIP mogą być zbyt ograniczone dla bardziej złożonych topologii.