Kompandorowanie to kluczowy proces w systemach przetwarzania sygnałów, który obejmuje kompresję sygnału w nadajniku oraz jego ekspansję w odbiorniku. W praktyce oznacza to, że sygnał audio lub wideo, zanim zostanie przesłany, jest poddawany kompresji, co ma na celu zmniejszenie jego objętości oraz dostosowanie do ograniczeń pasma przenoszenia. Kompresja ta polega na redukcji poziomów głośności cichych dźwięków oraz podnoszeniu poziomów głośniejszych, co umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnego pasma. Po odbiorze sygnał zostaje zrekonstruowany do swojej pierwotnej postaci, co nazywamy ekspanzycją. Przykładem zastosowania kompandorowania jest telekomunikacja, gdzie techniki takie jak companding mu-law lub A-law są często używane w cyfrowych systemach telefonicznych. Te metody są zgodne z międzynarodowymi standardami, jak ITU-T G.711, które definiują sposoby kodowania i dekodowania sygnałów, zapewniając wysoką jakość dźwięku przy ograniczonej przepustowości. Kompandorowanie przyczynia się również do redukcji szumów i zniekształceń, co jest istotne w zapewnieniu przejrzystości komunikacji.
Zrozumienie procesów związanych z przetwarzaniem sygnałów wymaga uwzględnienia specyfiki ich działania w kontekście nadajników i odbiorników. Odpowiedzi takie jak filtracja sygnałów w nadajniku czy odbiorniku nie odnoszą się bezpośrednio do pojęcia kompandorowania. Filtracja sygnałów jest procesem, który polega na eliminacji niepożądanych częstotliwości lub szumów, co jest odmiennym zagadnieniem od kompresji i ekspansji sygnałów. Filtracja koncentruje się na poprawie jakości sygnału, ale nie zmienia jego struktury w takim sensie, w jakim robi to kompandorowanie. Kolejny błąd myślowy to przekonanie, że kodowanie sygnałów w przetwornikach analogowo-cyfrowych jest równoważne z kompandorowaniem. Proces kodowania polega na konwersji sygnału analogowego na sygnał cyfrowy, podczas gdy kompandorowanie dotyczy zarządzania poziomami sygnału w czasie transmisji. W rezultacie, wybór odpowiedzi dotyczącej kompresji sygnału w nadajniku i ekspansji w odbiorniku jest jedynym poprawnym podejściem, ponieważ uwzględnia całościowy proces przetwarzania sygnału, skoncentrowany na jego zmniejszeniu i przywróceniu do oryginalnych parametrów, co jest kluczowe w nowoczesnej telekomunikacji i przetwarzaniu multimediów.