Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Zobaczając inne opcje, można zauważyć, że nie pasują one do tematu synchronizacji w sieciach telekomunikacyjnych. PDH, czyli Plesiochronous Digital Hierarchy, to był starszy standard, który nie miał jednego źródła sygnału dla wszystkich urządzeń. W PDH korzystano z różnych lokalnych źródeł synchronizacji, co wprowadzało sporo zamieszania i problemy z czasem. ATM (Asynchronous Transfer Mode) działa na zupełnie innej zasadzie, bo opiera się na komutacji pakietów, a nie synchronizacji sygnałów, więc nie spełnia wymogu ustalenia wspólnego źródła. ATM jest bardziej elastyczne, ale w kontekście synchronizacji i łączenia różnych sygnałów, nie daje rady. PCM, czyli Pulse Code Modulation, to bardziej technika kodowania sygnałów, a nie hierarchia, więc nie dotyczy tego, o czym mówimy. Zarówno PDH, jak i ATM oraz PCM mogą wprowadzać trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym, co w dzisiejszych czasach, gdy potrzebna jest precyzyjna synchronizacja, nie jest akceptowalne. To zrozumienie to klucz do poprawnego korzystania z tych technologii w telekomunikacji.