Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Wybór pozostałych metod multiplexingu, takich jak CDM (Code Division Multiplexing), TDM (Time Division Multiplexing) czy FDM (Frequency Division Multiplexing), nie odzwierciedla sytuacji opisanej w pytaniu. CDM wykorzystuje różne kody do rozróżnienia sygnałów, co nie pozwala na jednoczesne używanie tych samych częstotliwości w różnych lokalizacjach, ale raczej w tym samym obszarze, co może prowadzić do interferencji. Zdobycie jednoczesnego dostępu do częstotliwości w różnych komórkach jest sprzeczne z jego zasadami. TDM z kolei dzieli czas sygnału na różne sloty czasowe, co również nie rozwiązuje problemu ograniczeń w przestrzeni, ponieważ wszystkie sygnały muszą być przesyłane w określonym czasie, co ogranicza ich dostępność. FDM dzieli pasmo częstotliwości na różne kanały, ale również nie pozwala na użycie tych samych częstotliwości w różnych lokalizacjach, co jest kluczowe w kontekście omawianego pytania. Te techniki multiplexingu mają swoje zastosowania, ale ich niewłaściwy wybór w tej konkretnej sytuacji może prowadzić do nieporozumień dotyczących zasobów sieciowych. Zrozumienie, kiedy zastosować odpowiednią metodę, jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i jakości usług w systemach telekomunikacyjnych.