Multipleksacja, w której strumienie danych przesyłane jednym kanałem są dzielone na odcinki czasowe (time slot), a następnie kilka kanałów łączy się w jeden kanał o dużej przepływności, to zwielokrotnienie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
TDM (Time Division Multiplexing) to technika multipleksacji, w której dostępny pasmo częstotliwości jest dzielone na różne odcinki czasowe, co pozwala na przesyłanie różnych strumieni danych w tym samym kanale. Każdy strumień danych otrzymuje określony czas na transmisję, co zapewnia efektywne wykorzystanie zasobów kanału. Ta metoda jest powszechnie stosowana w telekomunikacji, zwłaszcza w systemach cyfrowych, gdzie umożliwia współdzielenie jednego kanału przez wiele użytkowników bez zakłóceń. Przykładem zastosowania TDM może być telefonia cyfrowa, gdzie wiele rozmów telefonicznych jest przesyłanych przez jeden kabel, ale w różnych czasach. TDM jest również wykorzystywane w systemach WAN i LAN, co czyni je kluczowym elementem infrastruktury sieciowej. Warto zaznaczyć, że TDM jest zgodne z wieloma standardami, takimi jak SONET/SDH, które definiują metody przesyłania danych w sieciach optycznych. Dzięki TDM możliwe jest zminimalizowanie opóźnień i poprawa wydajności systemów telekomunikacyjnych.
FDM (Frequency Division Multiplexing) to technika, w której różne sygnały są przesyłane jednocześnie na różnych częstotliwościach. Chociaż FDM również umożliwia przesyłanie wielu strumieni danych przez jeden kanał, wykorzystuje różne pasma częstotliwości dla każdego strumienia, a nie odcinki czasowe. W zastosowaniach FDM, takich jak radio i telewizja, każdy kanał zajmuje inną częstotliwość, co może prowadzić do problemów z zakłóceniami, jeśli pasma nie są odpowiednio zarządzane. CDM (Code Division Multiplexing) to inna metoda, w której każdy sygnał jest kodowany za pomocą różnych kodów, co pozwala na ich jednoczesne przesyłanie na tej samej częstotliwości. Ta technika, chociaż wydajna, jest bardziej złożona i wymaga zaawansowanego sprzętu do kodowania i dekodowania sygnałów. Wreszcie, WDM (Wavelength Division Multiplexing) polega na stosowaniu różnych długości fal do przesyłania danych w systemach optycznych, co jest podobne do FDM, ale skierowane na pasmo optyczne. Każda z tych metod ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, ale żadna z nich nie dzieli strumieni danych na odcinki czasowe, co jest kluczowym aspektem TDM. Często mylenie tych technik wynika z niepełnego zrozumienia, jak różne metody multipleksacji różnią się od siebie w kontekście zarządzania czasem i częstotliwością.