Odpowiedź "Netstat" jest poprawna, ponieważ to narzędzie dostarcza informacji na temat aktywnych połączeń sieciowych oraz otwartych portów na komputerze. Używając polecenia "netstat -an", użytkownik może zobaczyć szczegółowy widok na wszystkie aktywne połączenia, w tym adresy IP oraz numery portów. Jest to niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa, szczególnie w sytuacji podejrzenia o obecność złośliwego oprogramowania, które może próbować nawiązywać nieautoryzowane połączenia zdalne. Dzięki analizie wyników komendy "netstat", administratorzy mogą szybko zidentyfikować podejrzane aktywności i odpowiednio zareagować. Ponadto, netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie monitorowania sieci, umożliwiając ustalenie, które aplikacje wykorzystują dane połączenia, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi oraz bezpieczeństwem systemu. Warto również pamiętać, że analiza wyników netstat może być wsparciem w wykrywaniu ataków typu DDoS, skanowania portów oraz innych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.
Wybór odpowiedzi "Ping" nie jest prawidłowy, ponieważ polecenie to służy do diagnozowania dostępności hostów w sieci. Ping wysyła pakiety ICMP do określonego adresu IP i mierzy czas odpowiedzi, co pozwala na sprawdzenie, czy dany komputer jest osiągalny w sieci oraz na ocenę jakości połączenia. Nie dostarcza jednak żadnych informacji o aktywnych połączeniach ani o otwartych portach, co jest kluczowe w kontekście analizy potencjalnych zagrożeń związanych ze złośliwym oprogramowaniem. Użycie polecenia "Tracert" również nie jest odpowiednie, ponieważ jego głównym celem jest ustalenie trasy pakietów w sieci, pokazując, przez jakie routery przechodzą. Choć może być pomocne przy diagnozowaniu problemów z trasowaniem, nie dostarcza danych o aktualnych połączeniach. Z kolei "Ipconfig" jest używane do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci czy brama domyślna, ale również nie pokazuje informacji o aktywnych połączeniach. Wybierając te polecenia, użytkownik może nieświadomie ograniczać swoje możliwości diagnostyczne i nie uzyskiwać kluczowych informacji potrzebnych do wykrywania złośliwego oprogramowania. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie do poszczególnych zadań, aby skutecznie zarządzać bezpieczeństwem systemów komputerowych.