Kod AMI (Alternate Mark Inversion) jest stosowany w systemach komunikacji cyfrowej, gdzie kluczowe jest efektywne przesyłanie danych. W tym kodowaniu, wartości logiczne '1' są reprezentowane przez naprzemiennie występujące impulsy o przeciwnych biegunach, co przyczynia się do minimalizacji problemów związanych z długotrwałymi stanami logicznymi. Impulsy mogą być dodatnie lub ujemne, a '0' jest reprezentowane przez brak impulsu. Praktyczne zastosowanie AMI można zaobserwować w telekomunikacji, gdzie kod ten pomaga zredukować efekt „długości serii”, co jest ważne, gdyż długie łańcuchy '0' mogą prowadzić do synchronizacji sygnału. Dodatkowo, AMI ułatwia detekcję błędów, ponieważ w przypadku błędnego odbioru impulsu, zmiana biegunowości jest łatwiejsza do wykrycia. AMI jest również standardem w wielu systemach, takich jak T1 w Stanach Zjednoczonych, co czyni go ważnym narzędziem w inżynierii komunikacyjnej.
Wybór kodowania HDB3, NRZ lub 2B1Q w przedstawionym pytaniu jest wynikiem nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami kodowania sygnałów. Kod HDB3 (High Density Bipolar 3) jest bardziej zaawansowaną formą kodowania, która dodaje dodatkowe zasady do kodu AMI, aby uniknąć długich serii zer, ale jego struktura sygnału różni się od zaprezentowanego na rysunku. Z kolei kod NRZ (Non-Return-to-Zero) odzwierciedla sygnały jako stałe napięcia dla '1' i '0', co prowadzi do problemów z synchronizacją w dłuższych sekwencjach jednego stanu. Typowym błędem jest mylenie NRZ z AMI, podczas gdy AMI wykorzystuje zmiany biegunowości do reprezentacji '1', co czyni go bardziej odpornym na zjawiska związane z długimi stanami. Kod 2B1Q (Two Binary, One Quaternary) także nie pasuje do opisanego wzorca, bowiem koncentruje się na reprezentacji dwóch bitów jako jednego impulsu quaternarnego, a nie na alternacji wież impulsów. Wszystkie te kody mają różne zastosowania i charakterystyki, co sprawia, że ich nieprawidłowy wybór wynika często z braku zrozumienia różnic w ich strukturze i właściwościach. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować przedstawione sygnały przed podjęciem decyzji o zastosowaniu konkretnego kodowania.