Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Wybór odpowiedzi związanych z Code Division Multiplexing i Wavelength Division Multiplexing może prowadzić do mylnego wrażenia, że są one równoważne z pojęciem splitting. Code Division Multiplexing (CDM) polega na wykorzystaniu różnych kodów do przesyłania informacji w tym samym paśmie częstotliwości, co umożliwia jednoczesne przesyłanie sygnałów przez wiele użytkowników. To podejście jest stosowane w systemach mobilnych, takich jak CDMA, ale nie odnosi się bezpośrednio do procesu dzielenia strumienia danych na fizyczne kanały. Wavelength Division Multiplexing (WDM) z kolei dotyczy techniki, w której różne długości fal światła są używane do przesyłania wielu sygnałów w tym samym włóknie optycznym. Choć w pewnym sensie można uznać, że WDM również dzieli sygnały, nie jest to tożsame z pojęciem splitting, które koncentruje się na bezpośrednim dzieleniu jednego strumienia na mniejsze jednostki. Błędem jest myślenie, że różne metody multipleksacji i dzielenia sygnałów są wymienne. Ruting, z drugiej strony, odnosi się do procesu kierowania danych w sieci, a nie do samego dzielenia strumienia. To pojęcie koncentruje się na trasowaniu pakietów danych przez różne węzły sieci, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywnej komunikacji, ale nie pokrywa istoty splitting. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji, aby unikać nieporozumień i stosować odpowiednie techniki w zależności od kontekstu zastosowania.