Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Typ komunikacji, w której przesyłanie i odbieranie informacji odbywa się na zmianę w obu kierunkach, stosowany na przykład w CB radio, to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "półdupleks" jest poprawna, ponieważ opisuje rodzaj komunikacji, w której dane mogą być przesyłane w obie strony, ale nie jednocześnie. W przypadku systemów półdupleksowych sygnał może być wysyłany lub odbierany w danym momencie, co oznacza, że nadawanie i odbieranie informacji odbywa się naprzemiennie. Typowym przykładem zastosowania półdupleksu są systemy komunikacji radiowej, takie jak CB radio, gdzie użytkownicy muszą zmieniać tryb pracy, aby nadawać lub odbierać wiadomości. Półdupleks znajduje zastosowanie w wielu technologiach, w tym w sieciach komputerowych, gdzie urządzenia mogą komunikować się za pomocą protokołów, które pozwalają im na wysyłanie i odbieranie danych w sposób kontrolowany. Dobre praktyki w projektowaniu systemów komunikacyjnych uwzględniają wykorzystanie półdupleksu w sytuacjach, gdzie zasoby są ograniczone lub gdy istnieje potrzeba zredukowania zakłóceń. Zrozumienie tego typu komunikacji jest kluczowe dla inżynierów i projektantów systemów, ponieważ pozwala na optymalne zarządzanie pasmem komunikacyjnym i efektywność przesyłania danych.
Wybór odpowiedzi "simpleks" jest błędny, ponieważ ten rodzaj komunikacji pozwala na przesyłanie informacji tylko w jednym kierunku, co oznacza, że dane mogą być wysyłane lub odbierane, ale nie jednocześnie. Simpleks jest stosowany w sytuacjach, gdzie nie ma potrzeby, aby odbiornik odpowiadał nadawcy, jak na przykład w transmisji telewizyjnej czy radiowej. W kontekście systemów komunikacyjnych, simpleks ogranicza interaktywność, co czyni go nieodpowiednim w przypadku, gdy wymagana jest dwukierunkowa wymiana informacji. Niepoprawne jest także myślenie, że "duosimpleks" to uznawany termin w branży komunikacyjnej; w rzeczywistości, nie istnieje taki standard. Terminologia dotycząca komunikacji opiera się na uznawanych normach, takich jak IEEE 802.11, które jasno definiują różne tryby pracy. Wybór "pełny dupleks" również jest błędny, ponieważ chociaż ten typ komunikacji umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych, to nie odpowiada opisowi, gdzie należy nadawać i odbierać informacje naprzemiennie. W praktyce pełny dupleks jest wykorzystywany w telefonii i sieciach optycznych, ale nie w sytuacjach wymagających kontrolowanego nadawania, jak w przypadku systemów półdupleksowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania i wdrażania systemów komunikacyjnych, a także dla unikania pułapek związanych z niewłaściwym doborem technologii do specyficznych potrzeb użytkowników.