Poprawna odpowiedź to 50%, ponieważ współczynnik wypełnienia sygnału prostokątnego jest definiowany jako stosunek czasu trwania stanu wysokiego do całkowitego okresu sygnału. W tym przypadku czas trwania stanu wysokiego jest równy czasowi trwania stanu niskiego, co oznacza, że współczynnik wypełnienia wynosi 50%. W praktyce, sygnały o takim współczynniku są powszechnie stosowane w różnych aplikacjach elektronicznych, takich jak modulacja PWM (Pulse Width Modulation) do sterowania silnikami. Warto zaznaczyć, że w systemach cyfrowych, sygnały prostokątne z odpowiednim współczynnikiem wypełnienia są kluczowe dla prawidłowego działania układów logicznych oraz komunikacji cyfrowej. W standardach komunikacyjnych, takich jak RS-232 czy I2C, także można spotkać się z zastosowaniem sygnałów prostokątnych o różnych współczynnikach wypełnienia, co może wpływać na efektywność przesyłania danych. W związku z tym znajomość zagadnień związanych z sygnałami prostokątnymi oraz ich współczynnikiem wypełnienia jest istotna dla inżynierów i techników z branży elektronicznej.
Wybór odpowiedzi innej niż 50% może wskazywać na niepełne zrozumienie koncepcji współczynnika wypełnienia. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 25% lub 0% mogą wynikać z błędnego założenia, że stan wysoki nie jest równy stanowi niskiego, co prowadzi do mylnych obliczeń. Przykładowo, jeżeli czas trwania stanu wysokiego byłby 1 jednostką czasu, a stanu niskiego 3 jednostkami czasu, to współczynnik wypełnienia wynosiłby 25%. Jednak w analizowanym przypadku czasy są równe, co wyklucza taką interpretację. Z kolei wybór 100% sugeruje, że stan niski nie występuje w analizowanym sygnale, co również jest błędne w kontekście prostokątnego przebiegu. W praktyce, sygnały o współczynniku wypełnienia 100% oznaczają ciągły stan wysoki, co w przypadku prostokątnego sygnału byłoby niemożliwe, ponieważ definicja sygnału prostokątnego wymaga zmienności pomiędzy stanami. Warto pamiętać, że w elektronice, precyzyjne zrozumienie parametrów sygnałów jest kluczowe dla skutecznego projektowania układów elektronicznych oraz ich właściwej implementacji w systemach. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do poważnych błędów w projektach oraz implementacjach, wpływając na całościową funkcjonalność systemu.
