Poprawna odpowiedź to 22 bity. Aby obliczyć maksymalną liczbę błędnych bitów, musimy wykorzystać dane dotyczące stopy błędów oraz przepustowości transmisji. W tym przypadku, stopa błędów wynosi 0,000001, co oznacza, że na każdy przesłany bit istnieje 0,000001 prawdopodobieństwo wystąpienia błędu. Przy prędkości transmisji 2 Mb/s, w ciągu jednej sekundy przesyłane są 2 000 000 bitów. W celu obliczenia liczby błędów, należy pomnożyć liczbę przesyłanych bitów przez stopę błędów: 2 000 000 * 0,000001 = 2 bity. Jednakże, w rzeczywistości, podczas transmisji danych przez pewien czas, liczba błędów może się akumulować. Dla okresu 11 sekund, co daje 22 bity błędów (2 bity/s * 11 s = 22 bity). Takie obliczenia są szczególnie istotne w telekomunikacji i inżynierii sieci, gdzie zarządzanie jakością transmisji danych jest kluczowe. Standardy, takie jak ITU-T G.826, dostarczają wytycznych dotyczących monitorowania i poprawy jakości transmisji, co czyni takie obliczenia niezbędnymi w praktyce.
Nieprawidłowe podejście do obliczeń może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście błędów w transmisji danych. Często mylnie zakłada się, że liczba błędnych bitów jest równa prostemu pomnożeniu stopy błędów przez liczbę bitów przesyłanych w krótkim okresie, co nie uwzględnia dłuższego czasu przesyłania danych. Obliczając maksymalną liczbę błędnych bitów tylko na podstawie jednego cyklu transmisji, można zignorować fakt, że błędy mogą się kumulować w czasie działania systemu. W praktyce, biorąc pod uwagę dłuższe okna czasowe, takie jak 11 sekund, okazuje się, że całkowita liczba błędów może być znacznie wyższa. Kolejnym błędem jest niedocenianie wpływu stopy błędów na jakość transmisji w systemach, gdzie niezawodność jest kluczowa, jak w telekomunikacji czy przesyłach danych krytycznych. Poprawne podejście powinno uwzględniać zarówno stopy błędów, jak i czas trwania transmisji, co jest zgodne z praktykami inżynieryjnymi. Zatem, ignorując te aspekty, łatwo jest dojść do mylnych wniosków, co podkreśla znaczenie zrozumienia tematu i stosowania właściwych metodologii obliczeniowych.