Sygnał analogowy to rodzaj sygnału, który może przyjmować dowolne wartości w określonym zakresie w czasie ciągłym. Oznacza to, że nie jest ograniczony do z góry ustalonych wartości, jak ma to miejsce w przypadku sygnałów dyskretnych. Przykładem sygnału analogowego jest sygnał dźwiękowy, który zmienia się w sposób płynny, co pozwala na uzyskanie dużej ilości informacji. W praktyce sygnały analogowe są szeroko stosowane w audio, telekomunikacji oraz systemach pomiarowych. Standardy takie jak IEEE 802.11 i ISO/IEC 14443, dotyczące komunikacji bezprzewodowej i zbliżeniowej, również wykorzystują analogowe sygnały do przesyłania informacji. W kontekście inżynieryjnym, kluczowe jest zrozumienie, że sygnały analogowe są bardziej podatne na zakłócenia, co wymaga stosowania odpowiednich technik filtracji i wzmacniania, aby zapewnić ich prawidłowe przesyłanie oraz przetwarzanie.
Pojęcie sygnału analogowego różni się istotnie od konceptów przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach. Sygnały dyskretne, które byłyby odpowiedzią w kontekście pierwszej opcji, przyjmują tylko określone wartości w wyznaczonych punktach czasowych, co oznacza, że są one ograniczone i nie mogą reprezentować pełnego zakresu informacji. Tego rodzaju sygnały są wykorzystywane w systemach cyfrowych, gdzie przetwarzanie informacji odbywa się w z góry ustalonych wartościach, a nie w sposób ciągły. Dla przykładu, sygnały cyfrowe w komputerach działają na bazie dyskretnych stanów logicznych. Kolejna niepoprawna koncepcja odnosi się do czasów ciągłych lub dyskretnych. Sygnał analogowy, korzystając z czasu ciągłego, umożliwia płynne zmiany, co jest kluczowe w aplikacjach audio i wideo, gdzie istotne jest zachowanie pełnej jakości dźwięku lub obrazu. Powiązanie sygnału analogowego z czasem dyskretnym wprowadza w błąd, ponieważ oznaczałoby to konieczność próbkowania, co ograniczałoby jego naturę. Przekonanie, że sygnał analogowy może być 'dyskretne z czasem ciągłym' jest również nieprawidłowe, ponieważ sprzeciwia się definicji sygnału analogowego, który powinien być ciągły w czasie i wartości. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych technologii przetwarzania oraz przesyłania sygnałów, co skutkuje obniżeniem jakości i efektywności systemów komunikacyjnych.