Sygnał stochastyczny to taki, który można opisać za pomocą zmiennych losowych, a jego statystyki, takie jak średnia, wariancja czy momenty wyższych rzędów, są znane. Oznacza to, że możemy prognozować jego zachowanie w przyszłości na podstawie wcześniejszych danych. Przykładem sygnału stochastycznego jest szum w komunikacji bezprzewodowej, gdzie zakłócenia są nieprzewidywalne i mogą mieć różne rozkłady. To podejście jest kluczowe w teorii informacji oraz w inżynierii telekomunikacyjnej, gdzie analiza statystyczna sygnałów stochastycznych pozwala na skuteczne projektowanie systemów komunikacyjnych, które muszą radzić sobie z różnorodnymi zakłóceniami. W praktyce inżynierowie często wykorzystują modele probabilistyczne do przewidywania wydajności systemów w warunkach rzeczywistych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie systemów stochastycznych i analizy sygnałów.
Sygnał harmoniczny to okresowy sygnał, który można wyrazić jako sumę funkcji sinusoidalnych. Chociaż sygnały harmoniczne mogą być łatwo analizowane i prognozowane, nie mają one charakterystyki zmienności losowej, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. Z kolei sygnał stacjonarny charakteryzuje się tym, że jego statystyki nie zmieniają się w czasie, co również nie odnosi się do koncepcji sygnału stochastycznego, który zakłada pewną losowość i zmienność. Sygnał deterministyczny jest całkowicie przewidywalny i nie zawiera elementów losowości. Decydująca różnica między sygnałami deterministycznymi a stochastycznymi polega na tym, że w przypadku sygnałów deterministycznych możemy z góry określić ich kształt na podstawie równania matematycznego, co nie jest możliwe w przypadku sygnałów stochastycznych, gdzie zachowanie jest losowe i opisane rozkładem prawdopodobieństwa. Typowym błędem w myśleniu prowadzącym do wyboru niewłaściwej odpowiedzi jest pomylenie sygnałów deterministycznych z stochastycznymi. W praktyce, aby poprawnie klasyfikować sygnały w inżynierii, należy zrozumieć różnice pomiędzy tymi kategoriami oraz ich statystyczne właściwości, co jest zgodne z normami analizy sygnałów i teorii systemów.