Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Kategorie: Technologie sieciowe Konfiguracja i administracja Protokoły i usługi sieciowe
Nawiązanie połączenia pomiędzy urządzeniami końcowymi przed przesłaniem informacji odbywa się w przypadku komutacji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ustanowienie połączenia między użytkownikami końcowymi przed przesłaniem danych ma miejsce w przypadku komutacji łączy, co oznacza, że przed rozpoczęciem transferu danych, tworzone jest dedykowane połączenie między dwoma końcowymi punktami. Jest to kluczowy element w architekturze sieci, zwłaszcza w kontekście tradycyjnych systemów telekomunikacyjnych oraz niektórych technologii sieciowych, które stosują komunikację w oparciu o połączenia, jak na przykład TCP (Transmission Control Protocol). W przeciwieństwie do komutacji pakietów, w której dane są przesyłane w postaci niezależnych pakietów bez zapewnienia stałego połączenia, komutacja łączy gwarantuje, że wszystkie dane są przesyłane w ramach ustalonej sesji, co znacznie poprawia jakość i stabilność komunikacji. Przykłady zastosowania komutacji łączy obejmują tradycyjne połączenia telefoniczne oraz niektóre formy wideokonferencji, gdzie wymagane jest niezawodne i ciągłe połączenie przez cały czas trwania rozmowy. Proces ten opiera się na standardach i dobrych praktykach, które zapewniają optymalizację transferu danych oraz minimalizację opóźnień.
Wybór odpowiedzi związanej z ramkami, pakietami w trybie datagram czy wiadomościami może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi metodami przesyłania danych w sieciach komputerowych. Komutacja ramek jest techniką, która pozwala na przesyłanie danych w postaci ramek, jednak nie przewiduje ona wcześniejszego ustanowienia połączenia. Ramki są wysyłane na zasadzie „bezpołączeniowej”, co oznacza, że nie jest zapewniana stała ścieżka komunikacji ani gwarancje dostarczenia. Z kolei pakiety w trybie datagram działają na zasadzie przesyłania informacji bez ustalania połączenia, co jest charakterystyczne dla protokołów takich jak UDP (User Datagram Protocol), gdzie każdy pakiet jest traktowany jako niezależna jednostka. Ostatecznie wybór wiadomości również nie jest trafny, ponieważ sposób ten również nie wymaga ustanowienia trwalej sesji między nadawcą a odbiorcą. W kontekście sieci komputerowych, błędne myślenie może prowadzić do mylnego przekonania, że wszystkie formy komunikacji muszą opierać się na połączeniach, podczas gdy wiele nowoczesnych protokołów i metod komunikacji działa efektywnie w trybie bezpołączeniowym. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej metody komunikacji powinien być dostosowany do wymagań aplikacji oraz charakterystyki przesyłanych danych.