Usługa MSN (Multiple Subscriber Number) umożliwia abonentowi przypisanie kilku numerów zewnętrznych do jednego zakończenia sieciowego, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy podłączonych jest kilka urządzeń, takich jak telefony, faxy czy modemy. Dzięki temu, każdy z tych urządzeń może być niezależnie identyfikowany w sieci, co znacznie ułatwia zarządzanie połączeniami. Przykładem zastosowania tej funkcji może być biuro, w którym wiele osób korzysta z jednego łącza telefonicznego, ale każda osoba ma przypisany swój własny numer zewnętrzny. Standardy telekomunikacyjne, takie jak ITU-T E.164, definiują sposób przydzielania i używania numerów, co sprawia, że MSN jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie komunikacją. Zastosowanie tej usługi pozwala również na lepsze śledzenie i analizowanie połączeń, co z kolei sprzyja optymalizacji procesów biznesowych.
Wiele osób może mieć wątpliwości dotyczące funkcji oferowanych przez różne usługi telekomunikacyjne, co często prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, zakazanie podawania pełnego numeru katalogowego stronie, z którą nawiązuje połączenie, jest funkcjonalnością, która nie jest związana z usługą MSN. Takie podejście jest bliższe usługom, które oferują funkcje związane z ochroną prywatności, jak np. CLIR (Calling Line Identification Restriction), która umożliwia ukrycie numeru dzwoniącego. Z kolei uzyskanie informacji o numerze wywołującym w przypadku aktywnej usługi CLIR również nie ma związku z MSN, ponieważ ta usługa nie ma na celu identyfikacji dzwoniącego, tylko przydzielanie wielu numerów do jednego punktu końcowego. Ponadto, kierowanie wywołań na przygotowane numery, co opisuje usługa COLR (Connected Line Identification Restriction), również nie pasuje do kontekstu MSN. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji związanych z identyfikacją numerów z funkcjami zarządzania i przydzielania numerów, co prowadzi do dalszego zamieszania. Aby zrozumieć te usługi, ważne jest, aby mieć na uwadze kontekst ich zastosowania oraz obowiązujące standardy telekomunikacyjne, które precyzują różnice pomiędzy nimi.