Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Wybór anteny kierunkowej, sektorowej lub parabolicznej w celu zwiększenia zasięgu sieci WLAN w centralnym punkcie obszaru może prowadzić do wielu problemów związanych z pokryciem sygnałem. Anteny kierunkowe skupiają sygnał w wąskim kącie, co powoduje, że sygnał jest silny tylko w jednym kierunku, podczas gdy w innych kierunkach zasięg jest znacznie ograniczony. Takie podejście jest zasadne w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba skierowania sygnału na konkretny obszar, na przykład w przypadku łączenia dwóch punktów na dużą odległość, ale nie sprawdzi się w przypadku ogólnego pokrycia. Anteny sektorowe działają w podobny sposób – definiują określony sektor, co również ogranicza obszar pokrycia. Choć mogą być przydatne w dużych przestrzeniach, takich jak hale czy stadiony, gdzie można podzielić obszar na sektory, nie są optymalne do centralnego umiejscowienia. Anteny paraboliczne, z kolei, to urządzenia o bardzo wąskim promieniu działania, które skupiają sygnał na dużą odległość, ale również nie są odpowiednie do pokrycia obszaru z centralnego punktu. Wybór niewłaściwego typu anteny może prowadzić do ślepych miejsc i ograniczać dostępność sieci dla użytkowników, co jest sprzeczne z dobrą praktyką projektowania sieci WLAN opartą na zasadzie maksymalnego pokrycia i minimalizacji martwych stref.