Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
W jakiej generacji telefonii komórkowej wprowadzono standard transmisji danych LTE (ang. Long Term Evolution)?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 4G jest prawidłowa, ponieważ standard LTE (Long Term Evolution) został wprowadzony w ramach czwartej generacji sieci telefonii komórkowej. LTE stanowi znaczący krok naprzód w porównaniu do wcześniejszych technologii, oferując znacznie wyższe prędkości przesyłu danych, mniejsze opóźnienia oraz lepszą jakość usług. Dzięki LTE użytkownicy mogą korzystać z aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak strumieniowe wideo w wysokiej rozdzielczości, gry online i inne usługi multimedialne. Standard LTE jest zgodny z architekturą podziału na warstwy, co umożliwia lepszą integrację z innymi technologiami, takimi jak 3G i przyszłymi standardami, w tym 5G. LTE wprowadza także techniki takie jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), które znacząco poprawiają efektywność i wydajność transmisji danych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą doświadczać bardziej stabilnych połączeń oraz szybszego dostępu do internetu mobilnego. Warto zauważyć, że LTE to nie tylko protokół transmisji danych, ale także całkowicie nowa architektura sieci, która zrewolucjonizowała sposób, w jaki korzystamy z telefonów komórkowych i internetu mobilnego.
Wybór 2G, 3G lub 1G jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ te generacje sieci nie implementowały standardu LTE. Technologia 2G, wprowadzona w latach 90., skupiła się głównie na przesyłaniu głosu oraz ograniczonych danych, głównie za pomocą protokołów GSM (Global System for Mobile Communications) i CDMA (Code Division Multiple Access). Oferowała prędkości transferu na poziomie kilobitów na sekundę, co było wystarczające dla prostych wiadomości tekstowych, ale niewystarczające dla współczesnych aplikacji internetowych. Przejście do 3G wprowadziło większe możliwości przesyłania danych, a standardy takie jak UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) umożliwiły transfery rzędu megabitów na sekundę, ale nadal były ograniczone w porównaniu do późniejszego LTE. 1G, jako pierwsza generacja, odpowiadała wyłącznie za analogowe przesyłanie głosu i nie przewidywała żadnych danych. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika ze zrozumienia rozwoju technologii telekomunikacyjnych jako liniowego postępu, co jest mylnym założeniem. Istotne jest zrozumienie, że LTE to nowa architektura, która wymagała znacznych innowacji technologicznych, a każda wcześniejsza generacja miała swoje ograniczenia, które zostały przez LTE skutecznie przezwyciężone. Aby lepiej zrozumieć tę ewolucję, warto zaznajomić się z różnicami w przepustowości, opóźnieniach i technologiach wykorzystywanych w każdej generacji.