W której sieci telekomunikacyjnej zastosowano komutację komórek?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
ATM (Asynchronous Transfer Mode) to technologia telekomunikacyjna, która wykorzystuje komutację komórek do przesyłania danych. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod komutacji, które operują na jednostkach danych o zmiennej długości, ATM dzieli wszystkie dane na małe komórki o stałej długości, wynoszącej 53 bajty. Taki model pozwala na efektywne zarządzanie różnorodnymi rodzajami ruchu, w tym głosem, wideo oraz danymi komputerowymi. Dzięki temu ATM zapewnia wysoką jakość usług (QoS) i efektywność w przesyłaniu informacji, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających niskiego opóźnienia i dużej przepustowości, takich jak telekonferencje czy transmisje multimedialne. Technologia ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ITU-T I.361, co zapewnia jej szerokie zastosowanie w sieciach telekomunikacyjnych. ATM jest również fundamentem dla nowoczesnych sieci szerokopasmowych oraz systemów zarządzania ruchem, co czyni ją istotnym elementem infrastruktury telekomunikacyjnej.
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych technologii przesyłania danych. STM (Synchronous Transfer Mode) jest systemem, który opiera się na komutacji synchronizowanej, ale nie stosuje komutacji komórek. STM przesyła dane w formie jednostek o stałej długości, lecz zastosowanie tej technologii ogranicza się głównie do aplikacji wymagających synchronizacji czasowej, takich jak przesyłanie sygnałów telewizyjnych. PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy) również nie używa komutacji komórek; jest to hierarchia cyfrowa służąca do przesyłania danych w formie sygnałów o różnych prędkościach, co może prowadzić do problemów z synchronizacją i efektywnością w porównaniu do ATM. UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) to z kolei technologia komórkowa służąca do przesyłania danych w sieciach mobilnych, która opiera się na architekturze pakietowej. Choć UMTS wspiera różne formy transmisji, nie jest to technologia komutacji komórek, ale wykorzystuje podejścia oparte na pakietach, co sprawia, że nie ma pełnej analogii do ATM. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z zamieszania w zrozumieniu różnicy pomiędzy komutacją pakietową a komutacją komórek, co jest kluczowe w kontekście efektywności i jakości przesyłania informacji w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych.