Wybór odpowiedzi D jest poprawny, ponieważ ilustruje zjawisko pełnej modulacji amplitudy, gdzie amplituda sygnału modulującego jest równa amplitudzie fali nośnej. W takiej konfiguracji, w momencie maksymalnego wychylenia sygnału modulującego, amplituda sygnału zmodulowanego osiąga wartość zero. To zjawisko jest kluczowe w komunikacji radiowej i telewizyjnej, gdzie pełna modulacja amplitudy jest wykorzystywana do przekazywania informacji. Na oscyloskopie w trybie Y-T obserwujemy zmiany amplitudy w czasie, co umożliwia wizualizację procesu modulacji. Praktyczne zastosowania pełnej modulacji obejmują systemy nadawcze, w których sygnał jest modulowany w celu przesyłania dźwięku lub obrazu. Wiedza o pełnej modulacji amplitudy jest niezbędna dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów komunikacyjnych, a także w kontekście standardów takich jak AM (Amplitude Modulation), które są powszechnie stosowane w radiu.
Wybór jakiejkolwiek innej odpowiedzi niż D może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu modulacji amplitudy. W przypadku odpowiedzi A, B lub C, brakuje istotnego elementu, jakim jest pełna modulacja, gdzie amplituda sygnału modulującego i nośnego są równe. Osoby, które wybrały te odpowiedzi, mogły mylić modulację z różnymi innymi zjawiskami, takimi jak podmodulacja lub przesterowanie, które nie są zgodne z pełną modulacją. Na przykład, odpowiedzi, które pokazują niepełne zmiany amplitudy, mogą sugerować, że amplituda sygnału zmodulowanego nigdy nie osiąga zera, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu pełnej modulacji. W praktyce, brak zrozumienia tych podstaw może prowadzić do problemów w projektowaniu systemów komunikacji, gdzie właściwe dobranie parametrów sygnałów modulujących jest kluczowe dla jakości transmisji. Zrozumienie, jak przebieg modulujący wpływa na sygnał nośny, oraz jakie wartości przyjmuje amplituda w różnych momentach, jest niezbędne dla efektywnego projektowania i analizy systemów radiowych.
