Maska podsieci 255.255.240.0 w systemie IPv4 wskazuje na to, że 20 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 12 bitów na identyfikację hostów. Aby obliczyć maskę odwrotną (ang. wildcard mask), należy odjąć wartość każdej części maski podsieci od 255. W tym przypadku: 255 - 255 = 0, 255 - 255 = 0, 255 - 240 = 15 i 255 - 0 = 255. Dlatego maska odwrotna dla podanej podsieci to 0.0.15.255. Maska odwrotna jest często używana w konfiguracjach zapór sieciowych oraz protokołach routingu, takich jak OSPF, gdzie definiuje, które adresy IP mają być brane pod uwagę w ramach danej podsieci. Ze względu na zmiany w wielkości podsieci, znajomość maski odwrotnej jest kluczowa dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania jest konfiguracja reguł w zaporze sieciowej, gdzie maska odwrotna może określać zakres adresów IP, które mają być objęte daną polityką. Na przykład, w przypadku OSPF, maska odwrotna 0.0.15.255 pozwala na zdefiniowanie, które adresy w danej grupie będą uczestniczyć w protokole routingu.
Analizując inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich bazuje na niepoprawnym zrozumieniu koncepcji maski odwrotnej. Zdecydowana większość z nich łączy niepoprawne operacje arytmetyczne na wartościach maski podsieci, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedź 255.255.0.255 może sugerować, że każdy z segmentów maski podsieci powinien pozostać na poziomie 255, co jest mylące, ponieważ maska odwrotna musi wskazywać na różnice względem wartości 255. Z kolei odpowiedź 0.0.240.255 wynika z błędnego przeliczenia ostatniej części maski. Użytkownicy mogą myśleć, że wystarczy obliczyć odwrotność dla tylko jednej części maski, co jest niepoprawne, ponieważ każda część musi być obliczana niezależnie dla uzyskania poprawnego wyniku. Wreszcie, odpowiedź 255.255.15.255 mylnie identyfikuje wartość maski odwrotnej jako powiązaną z błędnym zrozumieniem, które segmenty adresu są przeznaczone dla hostów, a które dla sieci. Takie podejścia najczęściej wynikają z niepełnej znajomości zasad adresowania IPv4 oraz mylnych wniosków opartych na nieprawidłowych schematach logicznych. Kluczowe jest zrozumienie, że maska odwrotna nie jest po prostu arytmetycznym odwzorowaniem maski podsieci, ale narzędziem do definiowania zakresu adresów IP i ich interpretacji w kontekście routingu i polityk bezpieczeństwa.