Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

Aluminium, stal i włókno szklane to materiały, które raczej się nie nadają do robienia żył kabli telekomunikacyjnych. Aluminium ma słabsze właściwości przewodzące niż miedź, przez co mogą być większe straty sygnału na dłuższych odcinkach. Choć jest lżejsze i tańsze, jego gorsza przewodność często zmusza do używania większej średnicy kabli, żeby osiągnąć podobne parametry jak miedź, co może być problematyczne w telekomunikacji. Stal z kolei ma swoje ograniczenia, bo jest ferromagnetyczna i może wprowadzać zakłócenia elektromagnetyczne. Jej użycie w telekomunikacji jest raczej ograniczone do budowy osłon. A co do włókna szklanego, to choć świetnie sprawdza się w przesyłaniu danych na dużą odległość (technologia światłowodowa), to w tradycyjnych kablach telekomunikacyjnych stosuje się sygnały elektryczne, więc nie znajdzie tam zastosowania. Wybór materiału do budowy kabli telekomunikacyjnych powinien być oparty na ich właściwościach elektrycznych oraz praktyczności, dlatego miedź to zazwyczaj najlepsza opcja.