Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Zawód: Technik teleinformatyk
Utworzenie fizycznego łącza transmisyjnego między abonentami, przed rozpoczęciem przesyłania danych, jest wymagane w przypadku komutacji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Komutacja obwodów polega na zestawieniu fizycznego kanału transmisyjnego pomiędzy abonentami przed rozpoczęciem transmisji danych. W tym modelu, po nawiązaniu połączenia, zasoby są zarezerwowane na czas trwania sesji, co zapewnia stałą i nieprzerwaną jakość połączenia. Przykładem takiego zastosowania jest telefonia analogowa, gdzie zestawienie obwodu między dwoma telefonami trwa przez cały czas rozmowy. Standardy takie jak ITU-T G.711 definiują techniki kodowania, które są stosowane w komunikacji głosowej, co przekłada się na jakość transmisji. Komutacja obwodów zapewnia również przewidywalne opóźnienia, co ma kluczowe znaczenie w aplikacjach wymagających szybkiej reakcji, jak np. wideokonferencje. W praktyce, komutacja obwodów jest szczególnie istotna w sieciach telekomunikacyjnych, gdzie stabilność i jakość połączenia są kluczowymi wymaganiami dla użytkowników.
W przypadku komutacji komunikatów, komórkowej oraz pakietowej zasady zestawiania kanału transmisyjnego różnią się od modelu komutacji obwodów. Komutacja komunikatów, na przykład, polega na przesyłaniu całych wiadomości, które są przechowywane w węzłach sieci do momentu ich pełnego odebrania przed wysłaniem do kolejnego węzła. Taki proces nie wymaga z góry zarezerwowanego kanału, co może prowadzić do większych opóźnień, zwłaszcza gdy wiadomości są duże lub sieć jest obciążona. Komutacja komórkowa opiera się na podziale danych na małe jednostki, które są przesyłane niezależnie, co pozwala na elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi, ale również oznacza, że nie ma stałego połączenia przez cały czas trwania sesji. Wreszcie, komutacja pakietów, stosowana w protokołach takich jak TCP/IP, pozwala na efektywne wykorzystanie pasma, ale wymaga, aby pakiety danych mogły dotrzeć do celu w różnym czasie, co wprowadza zmienność w opóźnieniach. Te podejścia mają swoje zalety w kontekście efektywności i elastyczności, ale nie zapewniają fizycznego kanału transmisyjnego, co jest kluczowe dla komutacji obwodów. Zrozumienie różnic między tymi modelami jest istotne dla projektowania i wdrażania nowoczesnych systemów komunikacyjnych, które muszą spełniać różnorodne wymagania użytkowników.