Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak wykorzystanie żelaza, aluminium czy stali, warto zwrócić uwagę na fundamentalne różnice w właściwościach tych materiałów w porównaniu do miedzi. Żelazo, mimo że jest metalem, nie ma odpowiednich właściwości przewodzących, które zapewnia miedź, co skutkuje znacznymi stratami sygnału i niższą jakością transmisji. Kable z żelaza byłyby podatne na korozję i niezdolne do efektywnego przesyłania danych, co czyni je całkowicie niepraktycznym wyborem. Z kolei aluminium, choć jest lżejsze i tańsze od miedzi, ma gorsze właściwości przewodzące i jest bardziej podatne na utlenianie, co może prowadzić do problemów z niezawodnością w dłuższym okresie użytkowania. Kable wykonane ze stali również nie są odpowiednie do zastosowań w sieciach, jako że stal ma znacznie wyższy opór elektryczny, co ogranicza jej zdolność do efektywnego przesyłania sygnałów. Stąd, wybór materiału do produkcji kabli UTP jest kluczowy i musi uwzględniać nie tylko koszty, ale przede wszystkim wydajność oraz jakość transmisji, co w praktyce oznacza preferencję dla miedzi jako standardu branżowego w produkcji kabli sieciowych.