Wybór wymiaru naprawczego M16 jest prawidłowy, ponieważ przy zerwaniu gwintu M14 w bloku silnika zastosowanie większego gwintu, takiego jak M16, pozwala na skuteczne przywrócenie funkcji uszczelniającej i nośnej w obrębie silnika. Przegwintowanie otworu na M16 jest standardową praktyką w takich sytuacjach, ponieważ gwint M16 ma średnicę większą o 2 mm, co umożliwia zniwelowanie uszkodzonej struktury materiału wokół pierwotnego gwintu. W praktyce, po przegwintowaniu otworu, można zastosować nową śrubę M16, co zapewnia odpowiednią siłę złącza i bezpieczeństwo pracy silnika. Tego typu naprawy są powszechnie stosowane w warsztatach mechanicznych, zgodnie z zaleceniami standardów branżowych oraz dobrą praktyką inżynierską. Warto również wspomnieć o używaniu odpowiednich narzędzi, takich jak wiertła i gwintowniki dostosowane do materiału bloku silnika, aby zapewnić wysoką jakość naprawy.
Wybór wymiarów M14, M12 i M18 jako naprawczych dla zerwanego gwintu M14 jest nieprawidłowy z kilku powodów. Przede wszystkim, pozostawienie gwintu M14 nie rozwiązuje problemu, ponieważ uszkodzenie gwintu oznacza, że jego struktura nośna została osłabiona i może nie zapewnić odpowiedniego złącza. Zastosowanie M12 spowodowałoby dalsze osłabienie materiału, ponieważ średnica gwintu jest mniejsza, co generuje ryzyko jego zerwania w przyszłości. W przypadku M18, choć gwint ten jest większy, to zmiana na taki wymiar bez odpowiedniej adaptacji konstrukcji bloku silnika może prowadzić do problemów z dopasowaniem w przypadku standardowych śrub i elementów mocujących, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia. W praktyce, przy naprawach gwintów należy przestrzegać standardów inżynieryjnych i stosować się do zasadwiązania gwintów, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą wpływać na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Często to mechanicy stosują gwintowanie na większy wymiar jako powszechną praktykę, aby zapewnić trwałość naprawy, co czyni wybór M16 jedynie słusznym posunięciem.