Zgrzewanie to proces łączenia materiałów, najczęściej metali, polegający na ich nagrzaniu do stanu plastycznego, a następnie dociśnięciu, co umożliwia ich trwałe połączenie. Ta technika jest często stosowana w przemyśle motoryzacyjnym oraz budowlanym, gdzie wymagana jest duża wytrzymałość połączeń. Zgrzewanie może być wykonywane na różne sposoby, w tym poprzez zgrzewanie oporowe, zgrzewanie punktowe czy zgrzewanie tarciowe. Przykładem zastosowania zgrzewania jest produkcja karoserii samochodowych, gdzie różne elementy blachy są łączone w jedną całość, zapewniając zarówno integralność strukturalną, jak i estetykę wyrobu. Ponadto, zgrzewanie jest zgodne z normami ISO, co gwarantuje wysoką jakość oraz bezpieczeństwo procesów produkcyjnych. Prawidłowe przeprowadzenie tego procesu wymaga staranności i odpowiedniej technologii, aby uzyskać optymalne parametry połączeń, co ma kluczowe znaczenie dla dalszej eksploatacji wyrobów.
Lutowanie to technika, która wykorzystuje stop ciekły do połączenia dwóch materiałów, jednak nie osiąga ona stanu plastycznego samego materiału bazowego. Działa na zasadzie topnienia lutu, który wnika w szczeliny pomiędzy łączonymi elementami. Z tego powodu lutowanie nie może być używane tam, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość mechaniczna, ponieważ połączenia lutowane są zazwyczaj mniej trwałe i odporne na obciążenia niż połączenia uzyskane metodą zgrzewania. Spawanie to inny proces, w którym materiały są łączone poprzez ich stopienie w miejscu połączenia, co wymaga wyższych temperatur niż w przypadku zgrzewania i często wiąże się z użyciem dodatkowego materiału spawalniczego. Jednak spawanie jest bardziej skomplikowane i czasochłonne niż zgrzewanie, a także wymaga większych umiejętności od operatorów. Napawanie z kolei polega na nanoszeniu materiału na powierzchnię elementu, co ma na celu zwiększenie jego wytrzymałości lub odporności na zużycie, a nie na trwałe łączenie dwóch odrębnych elementów. Typowym błędem myślowym przy wyborze odpowiedniej metody łączenia jest nieprawidłowe postrzeganie temperatury i stanu materiałów w procesie łączenia. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla wyboru odpowiedniej technologii w procesach produkcyjnych.