Kwalifikacja: TDR.02 - Organizacja przewozu środkami transportu drogowego

Mocowanie ładunku ponadnormatywnego za pomocą unieruchomienia ładunku w wyniku oparcia go o stałe elementy nadwozia jest podejściem, które nie spełnia wymogów bezpieczeństwa transportu. Takie mocowanie nie zapewnia wystarczającej stabilności i może prowadzić do przesunięcia ładunku w trakcie jazdy, co zwiększa ryzyko wypadków. Oparcie ładunku o nadwozie może również prowadzić do jego uszkodzenia w przypadku gwałtownego hamowania lub zakrętów, a także może spowodować zniszczenie elementów pojazdu. Sposób mocowania, polegający na rozłożeniu nad ładunkiem siatki mocującej lub plandeki, jest również niewłaściwy. Choć takie metody mogą chronić ładunek przed czynnikami zewnętrznymi, nie rozwiązują kluczowego problemu, jakim jest stabilizacja ładunku na czas transportu. W przypadku umieszczania maty antypoślizgowej w celu zwiększenia siły tarcia, należy pamiętać, że sama mata nie zastąpi solidnego mocowania ładunku. Jest to jedynie element wspomagający, ale nie może być używana jako jedyna metoda zabezpieczenia ładunku. Z kolei użycie pasów mocujących, lin czy łańcuchów do połączenia ładunku z nadwoziem jest uznaną praktyką, która gwarantuje bezpieczeństwo i stabilność, a zatem nie można pomijać tego aspektu przy planowaniu transportu ponadnormatywnego. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik mocowania, które są zgodne z zaleceniami branżowymi, by zminimalizować ryzyko i zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla transportowanego ładunku, jak i dla uczestników ruchu drogowego.