Konwencja TIR (Transport International Routier) jest międzynarodowym systemem mającym na celu uproszczenie i przyspieszenie międzynarodowego transportu towarów. Świadectwo uznania pojazdu drogowego, czyli TIR Carnet, jest niezbędnym dokumentem w ramach tego systemu. Umożliwia on przewoźnikom transportowanie towarów przez granice bez konieczności płacenia ceł i podatków na każdym etapie transportu, co redukuje czas oraz koszty operacyjne. Dzięki temu przewoźnicy mogą efektywniej planować swoje trasy i zarządzać logistyką. TIR Carnet stanowi również gwarancję dla organów celnych, że wszystkie opłaty zostaną uregulowane, w przypadku gdyby przewożone towary nie dotarły do miejsca przeznaczenia. Ważne jest, aby każdy przewoźnik posiadał odpowiednie dokumenty i przestrzegał przepisów konwencji TIR, aby uniknąć problemów z organami celnymi oraz zapewnić płynność procesu transportowego. Przykładem zastosowania TIR może być transport kontenerów z towarami z Europy do Azji, gdzie dokument TIR minimalizuje formalności przy przekraczaniu granic oraz przyspiesza całą operację.
Konwencja FIFO (First In, First Out) odnosi się głównie do zarządzania zapasami i nie ma bezpośredniego związku z wymaganiami dotyczącymi transportu międzynarodowego. FIFO jest metodą obiegu towarów, w której najstarsze zapasy są sprzedawane lub wykorzystywane jako pierwsze, co ma na celu minimalizację strat związanych z przeterminowaniem produktów. Zastosowanie tej konwencji w kontekście transportu nie jest uzasadnione, ponieważ nie reguluje ona kwestii formalności celnych ani dokumentacji transportowej. Umowa AETR (Europejska Umowa o Przewozie Drogowym) dotyczy zasad organizacji czasu pracy kierowców oraz warunków przewozu i nie wprowadza wymogu posiadania świadectwa uznania pojazdu. Choć AETR jest kluczowym dokumentem dla przewoźników realizujących transport na terenie Europy, nie jest on związany z procedurą TIR. Konwencja INTERBUS dotyczy międzynarodowego przewozu osób i wymaga innych dokumentów. W przypadku transportu towarów, umowa ta nie ma zastosowania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą wynikać z nieznajomości specyfiki poszczególnych konwencji oraz ich zastosowania w praktyce, co przyczynia się do mylenia dokumentacji i procedur związanych z transportem drogowym.