Jeżeli blok liniowy znajduje się w nastawni wykonawczej, to w czasie telefonicznego zapowiadania pociągów nastawniczy może zablokować blok końcowy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to, że nastawniczy może zablokować blok końcowy na każdorazowe polecenie dyżurnego ruchu. Oznacza to, że decyzja o zablokowaniu musi być podejmowana z uwzględnieniem bieżącej sytuacji na linii i odpowiednich procedur. Dyżurny ruchu ma pełną kontrolę nad ruchem pociągów i jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa. Zablokowanie bloków w odpowiednim momencie jest kluczowe w zarządzaniu ruchem kolejowym, ponieważ pozwala na uniknięcie kolizji i zapewnienie właściwego przepływu pociągów. W praktyce, każda interakcja między dyżurnym a nastawniczym powinna być dokumentowana. Przykładowo, w sytuacji, gdy dyżurny ruchu podejmuje decyzję o wpuszczeniu pociągu, nastawniczy powinien zablokować blok końcowy zgodnie z rozkazem, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa ruchu kolejowego, określonymi w regulacjach krajowych oraz międzynarodowych.
Wybór opcji, która sugeruje, że blok końcowy może być zablokowany po minięciu miejsca przebiegowego, jest niepoprawny, ponieważ nie bierze pod uwagę kluczowej zasady bezpieczeństwa w ruchu kolejowym, która wymaga, by decyzje o zablokowaniu były podejmowane w sposób precyzyjny i z uwzględnieniem aktualnej sytuacji na torze. Zasada ta wynika z wymagań dotyczących ciągłości nadzoru nad ruchem, a zablokowanie powinno zawsze mieć miejsce na podstawie instrukcji dyżurnego ruchu, a nie na podstawie subiektywnej oceny stanu pociągu. Odpowiedzi sugerujące blokowanie po stwierdzeniu, że pociąg wjechał w całości lub po wjeździe pociągu również są błędne, ponieważ ignorują fakt, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu leży po stronie dyżurnego ruchu, który musi mieć pełen obraz sytuacji. Te niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do potencjalnych zagrożeń, w tym kolizji lub wykolejeń, jeśli nastawniczy nie zablokuje toru w odpowiednim czasie. Dlatego kluczowe jest, aby każda decyzja podejmowana w kontekście ruchu kolejowego opierała się na jasnych procedurach i komunikacji pomiędzy wszystkimi zaangażowanymi stronami.