Obszar Żuław Wiślanych jest obszarem o największej depresji w Polsce, co wynika z charakterystyki geologicznej i hydrologicznej tego regionu. Żuławy Wiślane, położone w delcie Wisły, są terenami nizinnego pochodzenia, które są w dużej mierze uformowane przez procesy osadnicze. W wyniku długotrwałego osuszania i eksploatacji gruntów, obszar ten znajduje się na znacznej głębokości poniżej poziomu morza. W praktyce, wiedza o depresji terenu ma kluczowe znaczenie w kontekście zarządzania wodami, planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska. Przy projektowaniu infrastruktury, jak na przykład budowa dróg czy obiektów hydrotechnicznych, istotne jest uwzględnienie lokalnych warunków hydrologicznych, co pozwala na skuteczniejsze przeciwdziałanie zalewaniu terenów oraz osuwiskom. W obszarze Żuław Wiślanych realizowane są także programy dotyczące ochrony przed powodziami, które są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem związanym z wodami."
Obszary Podlasia, Beskidu Sądeckiego oraz Pomorza nie mogą być uznawane za tereny o największej depresji w Polsce z kilku powodów. Podlasie, położone w północno-wschodniej części kraju, charakteryzuje się raczej zróżnicowanym ukształtowaniem terenu oraz obecnością licznych rzek i jezior, co wpływa na jego ogólną hydrologię, ale nie prowadzi do depresji porównywalnej z Żuławami Wiślanymi. Beskid Sądecki, będący pasmem górskim, wznosi się znacząco nad poziom morza, co całkowicie wyklucza możliwość występowania depresji. Natomiast Pomorze, mimo że ma swoje obszary nizinne, to nie osiąga tak drastycznych różnic wysokości jak Żuławy. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z mylnego rozumienia pojęcia depresji i braku wiedzy o geologii regionów Polski. Istotne jest, aby przy analizie danych geograficznych uwzględniać specyfikę terenu oraz jego historię osadniczą, co ma bezpośrednie przełożenie na wnioski dotyczące zarządzania przestrzenią oraz ochrony środowiska."