Kwalifikacja: HGT.10 - Prowadzenie gospodarstwa agroturystycznego

Ziemia do warzyw, mimo że jest w popularnym użyciu w ogrodnictwie, nie jest odpowiednia do ściółkowania borówek i żurawin. Tego rodzaju ziemia zazwyczaj ma zrównoważone pH, które nie sprzyja roślinom preferującym kwaśne środowisko. Użycie takiego podłoża może prowadzić do osłabienia roślin, ich żółknięcia i obniżenia plonów. Torf kwaśny, choć może wydawać się dobrym rozwiązaniem, nie jest wystarczająco stabilnym materiałem do długoterminowego mulczowania, gdyż szybko się rozkłada i wymaga częstszej wymiany. Ponadto, nadmierna eksploatacja torfu przyczynia się do degradacji siedlisk torfowisk, co jest niekorzystne z perspektywy ochrony środowiska. Podłoże do siewek z kolei jest zbyt lekkie i nieprzyczepne, co ogranicza jego zdolność do tłumienia chwastów oraz ochrony korzeni roślin przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi. Zastosowanie niewłaściwego materiału ściółkowego często prowadzi do błędnych założeń dotyczących wymagania roślin, co skutkuje ich osłabieniem i niską wydajnością. W kontekście upraw borówek i żurawin kluczowe jest stosowanie materiałów, które nie tylko poprawiają ich warunki wzrostu, ale również są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.