Bronowanie jest procesem agrotechnicznym, który polega na mieszaniu wierzchniej warstwy gleby z nawozem mineralnym lub organicznym, co ma na celu poprawę struktury gleby oraz jej właściwości agronomicznych. Stosowanie bronów pozwala na równomierne rozprowadzenie nawozów na powierzchni gleby, a następnie ich integrację z glebą poprzez delikatne mieszanie. Przykładowo, bronowanie przed siewem zbóż czy roślin strączkowych zwiększa dostępność składników odżywczych dla roślin, co prowadzi do lepszych plonów. W praktyce, bronowanie może odbywać się zarówno ręcznie, jak i mechanicznie, a użycie odpowiednich bronów, takich jak brony talerzowe czy brony sprężynowe, pozwala na dostosowanie procesu do rodzaju gleby i specyfiki uprawy. Zgodnie z dobrymi praktykami rolniczymi, bronowanie powinno odbywać się w odpowiednich warunkach wilgotności gleby, aby uniknąć jej zaskorupienia oraz degradacji struktury.
Wybór orki jako metody przed siewem jest niewłaściwy, gdyż orka przede wszystkim ma na celu głębokie spulchnienie gleby i przygotowanie jej na uprawy, natomiast nie sprzyja delikatnemu wymieszaniu nawozów z glebą. Orka może prowadzić do przesuszenia gleby i utraty struktury, co jest niekorzystne dla zdrowia roślin. Wałowanie, chociaż jest użyteczne w konsolidacji gleby po siewie, nie ma na celu mieszania nawozów z wierzchnią warstwą gleby. Wałowanie służy głównie do wyrównania powierzchni i zwiększenia kontaktu nasion z glebą, co jest istotne, ale nie dotyczy mieszania nawozów. Włókowanie to również nieodpowiednia metoda, ponieważ polega na powierzchniowym rozdrabnianiu gleby, co jest niewystarczające w kontekście integracji nawozów. Stosując te metody, można napotkać na problemy związane z niedostatecznym wykorzystaniem nawozów, co skutkuje niższymi plonami. Właściwe zrozumienie procesu nawożenia i przygotowania gleby jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w rolnictwie, dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie techniki, które rzeczywiście wspierają rozwój roślin.