Kwalifikacja: INF.10 - Obsługa oprogramowania i sprzętu informatycznego wspomagających użytkownika z niepełnosprawnością wzrokową

Wiele osób, gdy pierwszy raz przygotowuje komputer dla osoby niewidomej, błędnie zakłada, że trzeba pobierać i instalować dodatkowe programy, takie jak VoiceOver czy popularny Jaws. Tymczasem ani jeden, ani drugi nie jest rozwiązaniem wprost przeznaczonym dla systemu macOS, jeśli chodzi o instalację z zewnętrznych źródeł. VoiceOver jest integralną częścią macOS i nie wymaga żadnego pobierania, a Jaws to w ogóle narzędzie dedykowane systemowi Windows i nie działa na komputerach Apple. To częsty błąd – mylenie środowisk systemowych albo zakładanie, że każde udogodnienie dostępnościowe trzeba doinstalować. W praktyce, jeśli ktoś próbuje pobrać VoiceOver, po prostu marnuje czas – ta funkcja już jest, gotowa do skonfigurowania w ustawieniach dostępności. Z kolei instalacja Jaws na Macu jest niemożliwa bez korzystania z emulatorów lub instalacji Windowsa na maszynie wirtualnej, co jest kompletnie niepraktyczne i niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Wspomniana opcja skonfigurowania Zooma odnosi się wprawdzie do innej funkcji dostępności macOS – powiększania ekranu – ale Zoom nie jest czytnikiem ekranu i nie spełni potrzeb osoby całkowicie niewidomej. To rozwiązanie dla osób z ograniczonym wzrokiem, które nadal korzystają z elementów wizualnych. Krótko mówiąc, wybieranie pobierania czy instalowania dodatkowych aplikacji, zamiast skonfigurowania istniejącego VoiceOvera, to przejaw niezrozumienia zasady działania systemu macOS i narzędzi dostępności. Moim zdaniem warto zawsze najpierw sprawdzić, co już oferuje system i korzystać z rozwiązań natywnych – to pewniejsza, wygodniejsza i po prostu bardziej profesjonalna droga.